Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2010

Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου, «Οικογένεια, Γονείς και Παιδιά»

.
Η Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας και το βιβλιοπωλείο αυτής «Φάρος Ορθοδοξίας» προσφέρουν στο ευρύ κοινό τρεις ομιλίες του λόγιου μοναχού Μωυσή, Αγιορείτου, για την οικογένεια σε ένα καλαίσθητο βιβλίο με τίτλο «Οικογένεια, Γονείς και Παιδιά».

Γνωστός στο πανελλήνιο από τις ομιλίες του ο π. Μωυσής, έρχεται τώρα να τροφοδοτήσει πνευματικά τους γονείς, τα παιδιά και κατ’ επέκταση όσους ενδιαφέρονται για την πρόοδο της σύγχρονης οικογένειας, η οποία «μαρτυρά» στην εποχή της παγκοσμιοποίησης.

Ο λόγος του π. Μωυσή, ρέων σαν τρεχούμενο δροσερό νερό, επίκαιρος, ενωτικός, μακριά από αγκυλώσεις και υπερβολές βρίσκει «κέντρο» στην καρδιά μας. Χωρίς να είναι ελεγκτικός με το ύφος του δικαστή, απευθύνει λόγο κατανόησης και επίγνωσης των προβλημάτων της σύγχρονης οικογένειας. Ο πολυάσχολος και πολυπράγμων γονιός, ο «πνιγμένος» από τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες αναζητά «σανίδα σωτηρίας» – μία λυτρωτική έξοδο από τα ενδεχόμενα οικογενειακά του αδιέξοδα. Οι βοήθειες – οι ανάσες – δίπλα του ελάχιστες έως μηδαμινές. Όμως η κατά Θεόν αγωγή από την μικρή κιόλας ηλικία του παιδιού που γίνεται με πίστη και τέχνη μπορεί να ενώσει, να μεταμορφώσει, να ολοκληρώσει παιδιά με προσωπικότητα.

Καμιά συνταγή δεν δίδεται ως αντίδοτο των προβλημάτων. Καμία αυθεντία δεν προβάλλεται ναρκισσιστικά ως σωτήρια, παρά μόνο η αυθεντία του Ευαγγελίου και της εν Χριστώ ζωής που με τη σωστική και αγιαστική θεία Χάρη «αλλοιώνει» τον άνθρωπο και καλμάρει το θηρίο του εγωϊσμού.

Ο π. Μωυσής, με το παρόν βιβλίο, κατορθώνει να κινήσει το ενδιαφέρον όλων μας και με τον απλό, αυθεντικό και διεισδυτικό λόγο του ως «φωνή αύρας λεπτής», εκκεντρίζει τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας και των Πατέρων αυτής στην πολυτάραχη και απαιτητική ζωή μας. Καλή ανάγνωση.

Χριστοφόρος Μπαμπάνης
Φιλόλογος


Κεντρική διάθεσις
Βιβλιοπωλείο Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας
«Φάρος Ορθοδοξίας»
Πλατεία Ραζη-Κότσικα.
Τ.Κ. 302 00. Μεσολόγγιον.
Τηλ. και Fax: 26310 26549

65 σχόλια:

  1. ================================================
    Ψεύδη εἰς τὴν
    Θείαν Λειτουργίαν!
    ᾿Αγαπητὲ κ. Διευθυντά,
    Χαίρετε ἐν Κυρίῳ, παρὰ τὶς
    ἀναρίθμητες ἀφορμὲς καὶ αἰτίες
    νὰ λυπῆσθε ὡς χριστιανὸς δημο-
    σιογράφος γιὰ τὰ κακῶς κείμενα
    στὴν ᾿Εκκλησία. Στὸν πρόσκαιρο
    καὶ δοκιμαστικὸ τοῦτο κόσμο ἡ
    ζωὴ τῶν πιστῶν εἶνε χαρμολύπη.
    Μόνο χαρὰ γιὰ τοὺς πιστοὺς καὶ
    σωζομένους εἶνε ἡ ζωὴ στὸν
    μέλλοντα κόσμο.
    Παρακαλῶ νὰ δημοσιεύσετε τὴν
    παροῦσα ἐπιστολή μου στὴ μαχη-
    τικὴ ἐφημερίδα σας «᾿Ορθόδοξος
    Τύπος». ῾Η ἐπιστολὴ ἀναφέρεται
    σὲ πολὺ μεγάλη ἀσέβεια κατὰ τὴ
    Θεία Λειτουργία.
    ῾Η Θεία Λειτουργία εἶνε τὸ
    ἱερώτερο μέρος τῆς λατρείας μας
    στὸ Θεό. Καὶ ἡ Λειτουργία τοῦ
    Μεγάλου Βασιλείου, ἡ ὁποία τε-
    λεῖται δέκα φορὲς τὸ ἔτος, καὶ ἡ
    Λειτουργία τοῦ ἱεροῦ Χρυ-
    σοστόμου, ἡ ὁποία τελεῖται συχνά,
    εἶνε ἄφθαστα ἀριστουργήματα
    στὴν παγκόσμια γραμματεία, εἶνε
    ὁλόλαμπροι πνευματικοὶ ἥλιοι.
    Εὐλογημένοι καὶ τρισευλογημένοι
    οἱ Πατέρες, οἱ ὁποῖοι συνέταξαν τὰ
    ἱερὰ αὐτὰ κείμενα, καὶ δι᾿ αὐτῶν
    χαρίζουν ὑψίστη πνευματικὴ
    ἀπόλαυσι στοὺς συνειδητοὺς χρι-
    στιανοὺς καὶ ἀληθινοὺς λάτρες
    τοῦ Θεοῦ.
    ᾿Αλλ᾿ ἐνῷ ἡ Θεία Λειτουργία εἶνε
    τόσο ἱερὴ καὶ σπουδαία, καὶ θὰ
    ἔπρεπε κατ᾿ αὐτὴν νὰ δεικνύεται
    ἰδιαίτερη εὐλάβεια, δυστυχῶς ἡ
    Θεία Λειτουργία κηλιδώνεται, καὶ
    ἡ εὐσέβεια πρὸς τὸ Θεὸ με-
    ταβάλλεται σὲ ἀσέβεια. Πῶς; ᾿Ιδοὺ
    πῶς: Κατὰ τὴν τέλεσι τῆς Θείας
    Λειτουργίας παρεμβάλλονται σ᾿
    αὐτὴ καὶ ψεύδη, ναί, καὶ ψεύδη!
    ᾿Αναφέρουμε ἐδῶ δύο μόνο
    ψεύδη. Τὸ ἕνα εἶνε τοῦτο, ὅτι ὅλοι
    οἱ ᾿Επίσκοποι, ὅταν λειτουργοῦν,
    μνημονεύονται ὡς θεοπρόβλητοι,
    ἐνῷ πολλοὶ ἀπ᾿ αὐτοὺς οὔτε θε-
    οπρόβλητοι οὔτε λαοπρόβλητοι
    εἶνε, ἀλλὰ προβάλλονται ἀπὸ ὁ -
    μοίους τους ᾿Επισκόπους, καὶ ἐκ -
    λέγονται ἀναξίως, καὶ μὲ τὴν ἐκ -
    λογή τους καὶ μὲ τὸ βίο τους καὶ μὲ
    τὴν πολιτεία τους σκανδαλίζουν τὸ
    λαό, καὶ πολλοὺς ἀπομακρύνουν
    ἀπὸ τὴν ᾿Εκκλησία, γιὰ νὰ πλη -
    θύνωνται οἱ τάξεις τῶν ἀ διαφόρων
    πνευματικῶς, τῶν αἱρετικῶν, τῶν
    ἀθέων, τῶν ἐκκλησιο μάχων καὶ
    τῶν θεομάχων. Τὸ ἄλλο ψεῦδος
    εἶνε ἡ μνημόνευσι κατὰ τὴ Θ. Λει-
    τουργία τοῦ Πατριάρχου καὶ
    λοιπῶν ῾Ιεραρχῶν ὡς ὀρθοτομού -
    ντων τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, ἐνῷ
    πολλοὶ ἐγκολπιο φόροι, καὶ πρῶτος
    ὁ Πατριάρχης, εἶνε Οἰκουμενιστές,
    φίλοι τῶν αἱ ρετικῶν, ὑβριστὲς τῶν
    ᾿Ορθοδό ξων, προδότες τῆς ἁγιω -
    τάτης Πί στεώς μας.
    Εἶνε ἀνυπόφορο στοὺς συνειδη-
    τοὺς χριστιανούς, εἶνε φρικτὸ καὶ
    ἐξοργιστικό, εἶνε ἀκροτάτη θεομ-
    παιξία νὰ ψευδώμεθα καὶ μέσα στὴ
    Θεία Λειτουργία ἀπέναντι στὸ φο-
    βερὸ Θεό, παρουσιάζοντας ὡς θε-
    οπροβλήτους καταφρονητὲς τοῦ
    Θεοῦ, καὶ ὡς ὀρθοτομοῦντες τὸ
    λόγο τῆς ἀληθείας προδότες τῆς
    Πίστεώς του.
    Μὲ πολλὴ ἐκτίμησι
    Ν. ᾿Ι. Σωτηρόπουλος

    =================================================

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. =================================================
    Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ για Επίσκοπο Αρτέμιο:


    Μετά βαθυτάτης πικρίας, άλγους και οδύνης επληροφορήθημεν περί της από 13 τρ. μηνός ε.ε. αποφάσεως της Ιεράς Συνόδου της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία συνήλθε υπό την προεδρίαν του νεοεκλεγέντος Μακαριωτάτου Πατριάρχου των Σέρβων κ.κ. Ειρηναίου περί διαθεσιμότητος και ουσιαστικής απομακρύνσεως εκ των κανονικών αυτού καθηκόντων του Πανιερωτάτου Επισκόπου Ράσκας και Πριζρένης κ.κ. Αρτεμίου, ανδρός κεκοσμημένου δι' αποστολικών αρετών, αγωνιστού της πίστεως και ομολογητού Αυτής.

    Αισθανόμεθα βαθύτατον αποτροπιασμόν δια την απαράδεκτον αυτήν απόφασιν της Ορθοδόξου Σερβικής Εκκλησίας, αλλά δεν εκπλησσόμεθα, διότι ως αποδεικνύεται οι αυτοί άνθρωποι που ωδήγησαν τον μακαριστόν Πατριάρχην των Σέρβων κυρόν Παύλον εις συμπροσευχήν μετά των αθέσμως και αιρετικώς λειτουργούντων Ρωμαιοκαθολικών της Κροατίας, των «αγιοποιησάντων» τον αιμοσταγή εγκληματίαν και ψευδοάγιον της Ρωμαιοκαθολικής παρασυναγωγής Καρδινάλιον Αλουΐσιο Στέπινατς, τον ηθικόν και φυσικόν αυτουργόν της αιμασταγούς δολοφονίας δια πολυωδύνων βασάνων οκτακοσίων χιλιάδων (800.000) αγίων ενδόξων νεομαρτύρων του Σερβικού έθνους και της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας υπό των ορδών των Ρωμαιοκαθολικών Ουστάσι, ενορχηστρώνουν τώρα την κανονικήν και φυσικήν εξόντωσιν ενός αγίου, ανεπιψόγου, θεοφιλούς και λαοφιλούς πνευματικού ταγού του Σερβικού έθνους, αγωνιζομένου δια τα δίκαια της πίστεως και της πατρίδος αυτού με προσχηματικές κατηγορίες, που δεν θα ανθέξουν υπό το φως της αληθείας.

    Επικαλούμεθα τας θεοπειθείς ευχάς προς τον Δομήτορα της Εκκλησίας Κύριον του συγχρόνου Αγίου του Σερβικού Έθνους και βαθυνουστάτου Ορθοδόξου Θεολόγου καταδείξαντος δι' εξαιρέτων συγγραφών την αιρετικήν κακοδοξίαν του αντιθέου Παπισμού, μακαριστού γέροντος Ιουστίνου Πόποβιτς πνευματικού πατρός του διωκομένου αντιοικουμενιστού Ιεράρχου και τινων ετέρων Ιεραρχών της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, ίνα καταπαύση αυθωρεί ο κατ' αυτού ενορχηστρούμενος διωγμός.

    =================================================

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αἱ θέσεις τοῦ κ. Νικ.
    Σωτηροπούλου διὰ
    τὴν «Κάρταν τοῦ Πολίτου»
    ᾿Αγαπητὲ κ. Διευθυντά, Χαίρετε ἐν Κυρίῳ καὶ ὑγιαίνετε. Στὸν τηλεοπτικὸ σταθμὸ «Blue Sky» μίλησα γιὰ τὴν περιβόητη «Κάρτα τοῦ Πολίτη» καὶ γιὰ τὸν ᾿Αντίχριστο. ᾿Αλλ᾿ ὅπως φαίνεται σὲ δημοσίευμα τοῦ «᾿Ορθοδόξου Τύπου», τεῦχ. 5ης Νοεμβρίου, σελ. 7, λόγια μου κατὰ τὴν τηλεοπτικὴ ἐκπομπὴ παρεξηγήθηκαν. Γι᾿ αὐτὸ καὶ γιὰ τὴν ἀκρίβεια τῶν λόγων μου δηλώνω·
    Στὸ «Blue Sky» κατέκρινα τὴν «Κάρτα τοῦ Πολίτη» μὲ ὅλη τὴ δύναμί μου, διότι τὴν προσωπικότητα τοῦ ἀνθρώπου μεταβάλλει σὲ νούμερο, ἀριθμό, καὶ ἐπεμβαίνουσα στὰ προσωπικὰ δεδομένα τοῦ ἀνθρώπου καταργεῖ τὴν ἐλευθερία του καὶ τὸν σκλαβώνει ἠλεκτρονικά. Εἶνε, εἶπα, ἡ ἐν λόγῳ Κάρτα προστάδιο γιὰ τὸ χάραγμα–σφράγισμα τοῦ ᾿Αντιχρίστου, καὶ γι᾿ αὐτὸ πρέπει νὰ διαμαρτυρηθοῦμε μὲ ὅλη τὴ δύναμί μας. ᾿Αλλ᾿ ἂν τὸ Κράτος, τὸ ὁποῖο δυστυχῶς εἶνε ἀντιχριστιανικό, ἐπιβάλῃ διὰ τῆς βίας τὴν Κάρτα, ὅπως ἐπέβαλε τὴν
    ἀστυνομικὴ ταυτότητα χωρὶς τὴν ἀναγραφὴ τοῦ θρησκεύματος, παρὰ τὴ συγκέντρωσι 3 καὶ πλέον ἑκατομμυρίων ὑπογραφῶν ὑπὲρ τῆς ἀναγραφῆς τοῦ θρησκεύματος, νὰ μὴ πάθωμε πανικό. ᾿Εὰν πα-ραλάβωμε τὴν Κάρτα, γιὰ νὰ μποροῦμε νὰ συναλλασσώμεθα μὲ τὶς Τράπεζες, νὰ νοσηλευώμεθα κ.λπ.,
    δὲν χάνουμε τὶς ψυχές μας, δὲν πηγαίνουμε στὴν κόλασι.
    ᾿Ανέφερα δὲ ὡς ἐπιχείρημα, ὅτι οἱ πρῶτοι χριστιανοὶ, γιὰ νὰ συναλλάσσωνται χρησιμοποιοῦσαν τὸ ρω-
    μαϊκὸ νόμισμα, καίτοι ἐπάνω του ἔφερε τὴν εἰκόνα καὶ τὴν ἐπιγραφὴ τοῦ Καίσαρος, ὁ ὁποῖος εἶχε θεο-
    ποιηθῆ. ῞Οταν ὅμως οἱ ἐθνικοὶ ἔλεγαν στοὺς χριστιανοὺς νὰ εἰποῦν π.χ. γιὰ τὸν Νέρωνα «Κύριος Νέρων», τουτέστι «Θεὸς Νέρων», οἱ χριστιανοὶ δὲν ἔλεγαν τέτοιο λόγο, ἀλλὰ ἔλεγαν «Κύριος ᾿Ιησοῦς Χριστός». ῞Οταν ἐπίσης οἱ ἐθνικοὶ ἔλεγαν στοὺς χριστιανοὺς νὰ ρίψουν θυμίαμα στὸ βωμὸ τοῦ αὐτοκράτορος, δὲν ἔρριχναν. Καὶ γι᾿ αὐτοὺς τοὺς λόγους, ἐπειδὴ δηλαδὴ δὲν ἀναγνώριζαν τὸν αὐτοκράτορα ὡς Θεό, συλλαμβάνονταν, βασανίζονταν, θανατώνονταν, γίνονταν μάρτυρες. ῞Οπως δὲ οἱ πρῶτοι χριστιανοὶ χρησιμοποιοῦσαν τὸ νόμισμα τοῦ θεοποιηθέντος αὐτοκράτορος καὶ δὲν πήγαιναν γι᾿ αὐτὸ στὴν κόλασι, ἔτσι καὶ οἱ σημερινοὶ χρι-
    στιανοί, ἂν πάρουν κατ᾿ ἀνάγκην τὴν Κάρτα, δὲν πᾶνε στὴν κόλασι.
    Στὴν κόλασι θὰ πᾶνε, εἶπα μὲ ἔμφασι, ἂν δεχθοῦν τὸ χάραγμα–σφράγισμα τοῦ ᾿Αντιχρίστου, τὸ ὁποῖο θὰ
    σημαίνῃ, ὅτι ἀρνοῦνται τὸν ᾿Ιησοῦ καὶ δέχονται ὡς Μεσσία καὶ Θεὸ τὸν ᾿Αντίχριστο. ᾿Αλλ᾿ ὁ ᾿Αντίχριστος, τό -
    νισα, δὲν ἐμφανίσθηκε ἀκόμη γιὰ νὰ σφραγίζῃ τοὺς ἀνθρώπους. Μεγάλα καὶ τρομερὰ γεγονότα θὰ συμ-
    βοῦν, ὅταν θὰ ἐμφανισθῇ, ὅπως δείχνουν τὰ κεφάλαια ια´ καὶ ιγ´ τῆς ᾿Αποκαλύψεως.
    Σὲ ἄλλη δὲ ἐκπομπὴ ἀπὸ τὸ «Blue Sky» εἶπα, ὅτι ἡ ῾Ιεραρχία τῆς ᾿Εκκλησίας, ἡ ὁποία εἶνε ἐξουσία, ὀφείλει ν᾿ ἀπαιτήσῃ ἀπὸ τὸ Κράτος νὰ μὴ ἐπιβάλῃ τὴν Κάρτα. Καὶ ἂν δὲν εἰσακουσθῇ, νὰ κηρύξῃ τὴν ᾿Εκκλησία ἐν διωγμῷ καὶ ν᾿ ἀφορίσῃ τοὺς ὑπευθύνους.
    ᾿Επῄνεσα δὲ τοὺς ἀστυνομικούς, οἱ ὁποῖοι γιὰ λόγους συνειδήσεως ἀρνήθηκαν νὰ παραλάβουν τὴν Κάρτα. Αὐτοὶ οἱ ἀστυνομικοὶ ἔδειξαν βεβαίως μεγάλο ἡρωισμό, τὸν ὁποῖο δὲν δύνανται νὰ δείξουν ὅλοι. ῾Η δὲ ᾿Εκκλησία πρέπει παντοιοτρόπως νὰ συμπαρασταθῇ στὰ ἡρωικὰ αὐτὰ τέκνα της.
    Τέλος λέγω, ὅτι ὁ ἰσχυρισμὸς μερικῶν, ὅτι ἤδη ὁ ᾿Αντίχριστος ἔχει ἐμφανισθῆ, εἶνε πολὺ ἐπιπόλαιος καὶ σημαίνει μεγάλη ἄγνοια τῶν μνημονευθέντων κεφαλαίων τῆς ᾿Αποκαλύψεως, ἀλλὰ καὶ τοῦ β´ κεφαλαίου τῆς Β´ πρὸς Θεσσαλονικεῖς ᾿Επιστολῆς, ὅπου ἐπίσης γίνεται λόγος περὶ τοῦ ᾿Αντιχρίστου καὶ γεγονότων, τὰ ὁποῖα δὲν συνέβησαν, ἀλλὰ θὰ συμβοῦν κατὰ τὴν ἐμφάνισι τοῦ ᾿Αντιχρίστου. Συνιστῶ στοὺς ἐπικριτές μου νὰ διαβάσουν μὲ προσοχὴ τὰ ἐν λόγῳ κεφάλαια, γιὰ νὰ μὴ κρίνουν ἀδίκως. ῾Ο Χριστὸς εἶπε· «Μὴ κρίνετε κατ᾿ ὄψιν (ἐπιπολαίως), ἀλλὰ τὴν δικαίαν κρίσιν κρίνατε» (᾿Ιωάν. ζ´ 24).
    Μὲ ἰδιαίτερη ἐκτίμησι
    Ν. ᾿Ι. Σωτηρόπουλος
    (8.11.2010)__

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Γέροντας Παϊσιος περί σφραγίσματος


    Ενώ ξεκάθαρα ο Ευαγγελιστής Ιωάννης αναφέρει στην Αποκάλυψη για το χάραγμα, μερικοί δεν καταλαβαίνουν. Τι να τους πης; Ακούει δυστυχώς κανείς ένα σωρό ανοησίες του μυαλού από ορισμένους σημερινούς « Γνωστικούς » .

    Ένας λέει: « Εγώ θα δεχθώ την ταυτότητα με το 666 και θα βάλω και έναν σταυρό » . Άλλος: « Εγώ θα δεχθώ το σφράγισμα στο μέτωπο και θα κάνω και έναν σταυρό στο μέτωπο… » και ένα σωρό παρόμοιες ανοησίες . Νομίζουν ότι θα αγιασθούν με αυτόν τον τρόπο , ενώ αυτά είναι πλάνες. Ένας δεσπότης μου είπε: « Εγώ εκεί που θα υπογράψω θα βάλω δίπλα έναν σταυρό. Δεν τον αρνούμαι τον Χριστό, απλώς εξυπηρετούμαι ». « Εντάξει , του λέω, εσύ είσαι δεσπότης και βάζεις στο όνομά σου λόγω ιδιότητος έναν σταυρό. Ο άλλος είναι αρχιμανδρίτης και βάζει και αυτός λόγω ιδιότητος έναν σταυρό. Ο κόσμος τι θα κάνη; » . Το βρώμικο δεν αγιάζεται. Το καθαρό νερό δέχεται την Χάρη και γίνεται αγιασμός. Τα ούρα δεν γίνονται αγιασμός. Η πέτρα με θαύμα γίνεται ψωμί. Η ακαθαρσία δεν δέχεται αγιασμό.


    Επομένως, ο διάβολος, ο Αντίχριστος, όταν είναι στην ταυτότητά μας ή στο χέρι ή στο μέτωπό μας, με το σύμβολο του , δεν αγιάζεται , αν βάλουμε και έναν σταυρό. Έχουμε την δύναμη του Τιμίου Σταυρού, του Αγίου Συμβόλου, την θεία Χάρη του Χριστού, μόνον όταν διατηρούμε την Χάρη του Αγίου Βαπτίσματος, με το οποίο απαρνούμαστε τον σατανά, συντασσόμαστε με τον Χριστό και δεχόμαστε το άγιο Σφράγισμα. « Σφραγίς δωρεάς Πνεύματος Αγίου » . Βλέπεις, προχωράνε με μια λογική … Θα βάλουν δίπλα κι έναν Σταυρό, και εντάξει ! Και ενώ βλέπουμε ότι ο Απόστολος Πέτρος εξωτερικά αρνήθηκε τον Χριστό, αλλά και αυτό ήταν άρνηση, αυτοί αρνούνται το άγιο Σφράγισμα του Χριστού που τους δόθηκε με το Άγιο Βάπτισμα, με το να δέχωνται την σφραγίδα του Αντιχρίστου, και λένε ότι έχουν μέσα τους τον Χριστό!!

    - Γέροντα, αν κάποιος δεχθή το σφράγισμα από άγνοια;

    Από αδιαφορία θα είναι . Τι άγνοια, όταν είναι ξεκάθαρα τα πράγματα; Και να μην ξέρη κανείς, πρέπει να ενδιαφερθή, να μάθη. Αν πούμε ότι δεν ξέραμε, για αυτό δεχθήκαμε το σφράγισμα, θα μας πη ο Χριστός: « Υποκριταί, το μεν πρόσωπον του ουρανού γινώσκετε διακρίνειν, τα δε σημεία των καιρών ου δύνασθε γνώναι ; » .

    Έστω και εν αγνοία του να σφραγισθή κάποιος , χάνει την Θεία Χάρη και δέχεται την δαιμονική ενέργεια. Βλέπεις, το παιδάκι στο Άγιο Βάπτισμα, όταν ο ιερεύς το βουτάη στο νερό, λαμβάνει το Άγιο Πνεύμα, χωρίς εκείνο να το ξέρη και μετά κατοικεί μέσα του η θεία Χάρις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ;
    «Χριστιανός γάρ ο μετά του Χριστού όλος, και Χριστόν νοών, και περί Χριστού μεριμνών και μελετών και ζών και κινούμενος, και Χριστόν μόνον αναπνέων και περιφέρων, και μηδέν έχειν ή Χριστόν μόνον επιθυμών, και τούτο μόνον κέρδος έχειν, κατά τόν Παύλον˙...»
    Ἁγίου Συμεών Θεσσαλονίκης

    ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΚΕΦ Ζ΄

    15 “Προσέχετε από τους ψευδοπροφήτες, οι οποίοι έρχονται προς εσάς με ενδύματα προβάτων, ενώ από μέσα είναι λύκοι άρπαγες. 16 Από τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε. Μήπως μαζεύουν από αγκάθια σταφύλια ή από τριβόλια σύκα; 17 Έτσι, κάθε δέντρο αγαθό κάνει καρπούς καλούς, ενώ το σάπιο δέντρο κάνει καρπούς κακούς. 18 Δε δύναται δέντρο αγαθό να κάνει καρπούς κακούς ούτε δέντρο σάπιο να κάνει καρπούς καλούς. 19 Κάθε δέντρο που δεν κάνει καλό καρπό κόβεται εντελώς και ρίχνεται στη φωτιά. 20 Άρα, βεβαίως, από τους καρπούς τους θα τους αναγνωρίσετε”.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ο θεολόγος κ. Νικόλαος Σωτηρόπουλος, γράφει για τον αείμνηστο π. Αυγουστίνο :

    «…O αείμνηστος ιερομόναχος Aυγουστίνος υπήρξε πιστός, αγνός, ζηλωτής του Θεού, ζηλωτής και γνώστης της Aγίας Γραφής, ζηλωτής επίσης του θείου κηρύγματος. Eίχε σπάνιο χάρισμα κηρύγματος. Περιόδευε και κήρυττε το λόγο του Θεού, και με το κήρυγμά του εντυπωσίαζε και σαγήνευε τα ακροατήρια. Eπίσης ήταν αγωνιστικός και πολέμιος των αιρέσεων. Γι’ αυτό πιστεύουμε, ότι με το θάνατο το πνεύμα του π. Aυγουστίνου δεν πήγε κάτω, αλλ’ επάνω, στην ασάλευτη και απερίγραπτη Bασιλεία του Xριστού. Aλλα και το σώμα του μεταστάντος ο Kύριος Iησούς Xριστός, που δημιούργησε τον άνθρωπο και τα πάντα απο το μηδέν, κατά την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας και της κοινής αναστάσεως των νεκρών θα ανασυγκροτήσει με την παντοδυναμία του και θα αναστήσει ένδοξο, oμοιο με το δικό του αναστημένο σώμα…

    Αείμνηστε π. Αυγουστίνε, Καλή αντάμωσι στην απέραντη και απερίγραπτη αιωνιότητα» (απόσπασμα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

    Ένας πρόδρομος τού Άντιχρίστου, πού δουλεύει πυρετωδώς στίς μέρες μας, γιά νά έτοιμάση τόν δρόμο τής άπιστίας είναι ό Οίκουμενισμός. Τί είναι ό Οίκουμενισμός; Είναι ή λεγομένη κίνησις γιά τήν " Ένωσι τών Έκκλησιών" σάν πρώτο βήμα, καί κατόπιν τήν ένωσι τών ύπολοίπων θρησκειών. Έιναι ή άντίχριστη προσπάθεια, τήν όποια έδημιούργησε ό Διεθνής Σιωνισμός τό 1948, πού έπιδιώκει ν΄ άνακατέψη τήν άληθινή πίστι, τήν Όρθόδοξο Έκκλησία μέ όλες τίς χριστομάχες αίρέσεις, μέ όλες τίς κακοδοξίες καί τίς πλάνες, άρχής γενομένης μέ τόν Παπισμό. Τό σύνθημα τής ένώσεως τό έχουν ώραιοποιήσει, σάν διάλογο άγάπης, σάν προσπάθεια θεία! Καί όμως ό κεντρικός στόχος όλης αύτής τής ίστορίας είναι νά πλήξουν τήν Όρθοδοξία, νά θολώσουν τήν έννοια τού Δόγματος, νά γκρεμίσουν, όπως έλπίζουν, τήν Όρθόδοξο Έκκλησία, πού κρατάει άνόθευτη τήν άλήθεια τού Εύαγγελίου καί τήν Παράδοσι, ώστε νά μπορέσουν έπειτα οί άντίχριστες πλάνες καί αίρέσεις νά δουλέψουν άνενόχλητα γιά τόν Πλάνο καί Άνομο τών έσχάτων καιρών. Ό Οίκουμενισμός, σάν σχέδιο, είναι φοβερό καί ύπουλο. Είναι σκοτεινό καί έπιδιώκει, μέ τήν μέθοδο τού Δουρείου Ίππου, νά έπιτύχη τήν άλωσι τής πίστεώς μας. Κεντρικό του όργανο είναι τό "Παγκόσμιο Συμβούλιο Έκκλησιών". Καί τό Συμβούλιο αύτό δέν έχει καμμιά σχέσι μέ τήν Έκκλησία τού Χριστού καί τόν Ίδρυτή της. Τό όργανο, όμως, πού κατευθύνει όλο αύτό τό κύκλωμα, καί πού παλεύει, σατανικά, παντοιοτρόπως, νά έξαλείψη τήν Έκκλησία τού Χριστού είναι ή γνωστή Άντίχριστος Δύναμη πού έπιδιώκει παγκόσμιο κυριαρχία μέ τήν ένθρόνισι τού Άντιχρίστου. Αύτοί κινούν τά νήματα τής " Ένώσεως τών Έκκλησιών". Καί όνομάζουν Έκκλησίες όλες τίς πλάνες, ένώ είναι γνωστό, ότι μόνο Μία είναι ή Έκκλησία. Είναι ή Όρθόδοξος Έκκλησία, ή όπως διατυπώνεται στό Σύμβολο τής Πίστεως, πού συντάξανε οί Άγιοι Πατέρες μας στίς Οίκουμενικές Συνόδους, είναι ή ΜΙΑ, ΑΓΙΑ, ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Μία είναι ή Έκκλησία, όπως ήτανε τότε, τόν καιρό τών Άγίων Οίκουμενικών Συνόδων. Οί πλάνες καί οί αίρέσεις δέν μπορούν νά όνομασθούν Έκκλησία. Ό Παπισμός αύτοαποκαλείται έκκλησία, μά Έκκλησία δέν είναι, είναι αίρεσις, κοσμικό κατασκεύασμα, πλάνη.Καί τώρα τί μάς λένε οί Οίκουμενιστές, οί "ένωτικοί"; Μάς λένε νά ένωθούμε. Μέ ποιούς παρακαλώ; Μέ τούς βλάσφημους αίρετικούς, μέ τούς άντίχριστους; Νά ένώσωμε τήν άλήθεια τού Χριστού μέ τό ψέμα τού Διαβόλου; Ή φοβερή τούτη παναίρεσις τού Οίκουμενισμού όδηγεί τούς Όρθοδόξους, πού πέφτουν στήν
    πλάνη του, έξω άπό τήν Έκκλησία, στήν άπώλεια. Έκεί, πού θέλει καί ό Σατανάς.
    Δέν είναι ύπερβολή, έάν είπωμεν, ότι εύρισκόμεθα είς τό κύκλωμα φοβερών ήμερών διά τήν Όρθόδοξο πίστι. Συντελείται είς βάθος καί έκτασι προδοσία, τήν όποία δέν δυνάμεθα νά φαντασθούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Γίνονται τρομερές προδοσίες τής Πίστεως στίς ήμέρες μας. Άλλοτε οί αίρερικοί άρνούνταν μερικές άλήθειες τής Πίστεως. Οί Οίκουμενισταί ύποτιμούν, περιφρονούν, άπορρίπτουν συλλήβδην όλο τό Χριστιανισμό καί θέλουν νά μάς ένώσουν όχι μόνο μέ όλους τούς αίρετικούς άλλά καί μέ όλες τίς ψευδοθρησκείες τού κόσμου.
    (Νικόλαος Σωτηρόπουλος, θεολόγος-φιλόλογος καί ίεροκήρυξ, άπό τό βιβλίο: Αρχιμ, Σωφρόνιος Βαζούρας σελ. 22).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τά πάντα εσοφίσθησαν, τά πάντα έδρασαν, όπως αναδείξωσι τούς Πάπας ηγεμόνας τής Έκκλησίας καί τυράνους τής Οίκουμένης.
    (Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Τό Βατικανόν εργάζεται διά τήν ερήμωσιν τών παναρχαίων εστιών τού Έλληνισμού πέραν τών Έθνικών συνόρων τής Έλλάδος!
    Όποιος δέν αντιλαμβάνεται τήν ανθελληνικήν τακτικήν τού Βατικανού, ή πάσχει από αθεράπευτον ηλιθιότητα, ή είναι άβουλος ΄λούστρος΄ τής παπικής παντόφλας!
    (Θεολόγος Διονύσιος Μπατιστάτος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Μετά τό Σχίσμα, είς τά μέσα τού11ου αίώνος, πόσα έγκλήματα δέν διέπραξε, μέ τάς Σταυροφορίας του, είς βάρος τού Όρθοδόξου Βυζαντίου-ίδίως τής 4ης, ήτις προεκάλεσε καί τήν πρώτην Άλωσιν. Καί όταν, πλέον, έξησθενημένη ή Κωνσταντινούπολις άπό τήν δράσιν τών Φράγκων παπιστών, έπιπτε ύπό τά πλήγματα τών βαρβάρων Άσιατών, ό Πάπας Εύγένιος ό Ε' είπε: " Δέν θά έχαιρόμην τόσον, έάν είχαμε δέκα νίκας κατά τών Τούρκων, όσον τώρα, πού καταστράφηκαν οί Σχισματικοί " !
    Άλλά μήπως ή ίστορία τού παπικού μίσους έσταμάτησεν; Όταν έπληροφορήθηκαν οί παπικοί τής Κωνσταντινουπόλεως τόν άπαγχονισμόν τού Πατριάρχου Γρηγορίου τού Ε' καί τών λοιπών ίεραρχών, ήλάλαζαν έκ χαράς, ψάλλοντες τήν Λατινικήν δοξολογίαν. Καί όταν τό 1922 έμελετάτο ή κατάληψις τής Πόλεως ύπό τού Έλληνικού Στρατού, οί Ούνίται έφώναζαν ότι " ή Άγία Σοφία άνήκει στούς Ούνίτες ". Τό δέ πρώτον συγχαρητήριον τηλεγράφημα, πού έλάμβανεν ό Κεμάλ, προήρχετο άπό τόν Πάπαν! Οί Έλληνες Όρθόδοξοι Χριστιανοί ώλοφυρόμεθα διά τήν άπερίγραπτον συμφοράν καί οί παπικοί έχαίροντο! Άλλως τε, αύτοί, έκ τού άφανούς, παρασκεύασαν τήν ήτταν μας ....
    ( Μοναχός Θεόκλητος Διονυσιάτης )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Τό Βατικανόν είναι ή έκκλησία τών μεγάλων πλανών καί τών έσκεμμένων αίρέσεων. Έχουν τόσον διαστρέψει τήν άμώμητον Θρησκείαν τού Χριστού, ώστε τήν έχουν καταστήσει άγνώριστον... Δέν ύπάρχει, δι' έμέ τουλάχιστον, ούδεμία άμφιβολία, ότι ή μοναδική έλπίς τής σωτηρίας τής άνθρωπότητος είναι ή Όρθόδοξος Έκκλησία. Καθολικισμός καί Προτεσταντισμός όμού άποτελούν τήν πλήρη διαστροφήν τού Χριστιανισμού, τόν όποίον άλώβητον διατηρεί ή Όρθόδοξος Έκκλησία.

    ( Άειμνήστου Άρχιεπισκόπου Άμερικής Μιχαήλ )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Οι μη αναγενηθέντες δια της θείας χάριτος της ενεργούσης εν μόνη τη μία αγία καθολική και αποστολική Έκκλησία ουδεμίαν εκκλησίαν αποτελούσιν ούτε ορατήν, ούτε αόρατον.
    ( Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Βίαιο ξέσπασμα των Σέρβων Οικουμενιστών.


    Του Ιωάννη Τάτση, Θεολόγου

    Τη στιγμή που γράφεται αυτό το άρθρο οι εξελίξεις στη Σερβία τρέχουν. Οι μάσκες έπεσαν και οι Οικουμενιστές απροκάλυπτα πλέον υλοποιούν τα σχέδια τους. Αντικανονικά, παράνομα, άδικα και πέρα από κάθε έννοια θείου και ανθρωπίνου δικαίου προχώρησαν στην καθαίρεση του επισκόπου Αρτεμίου, την σύλληψή του και τη βίαιη απομάκρυνσή του από τον χώρο της επισκοπής του, το μαρτυρικό Κόσσοβο. Στη θέση του, με αντικανονικό τρόπο τοποθέτησαν άλλον επίσκοπο, τον Θεοδόσιο, προκαλώντας βαρύτατη πληγή στο Σώμα του Χριστού, την τοπική Εκκλησία. Και μετά από όλα αυτά εξαπέλυσαν ψευδείς κατηγορίες σε βάρος του μαρτυρικού επισκόπου Αρτεμίου ότι δήθεν απεργάζεται σχίσμα ενώ εκείνοι ενεργούν και αποφασίζουν ποδοπατώντας βάναυσα Ιερούς Κανόνες και νόμους.
    Τα μέσα ενημέρωσης στη Σερβία ανέλαβαν εκστρατεία κατασυκοφάντησης του επισκόπου Αρτεμίου. Τον ονομάζουν πλέον μοναχό Αρτέμιο και τον κατηγορούν με το χειρότερο τρόπο, ενώ δεν αποκλείεται σύντομα οι αρχές να προχωρήσουν σε σύλληψή του βάσει ψευδών κατηγοριών.....
    Οι θεωρούμενοι από πολλούς μέχρι χθες υψιπετείς αετοί της ορθόδοξης θεολογίας, επίσκοποι της Σερβικής Εκκλησίας, αποδεικνύονται λέοντες όχι απλώς ωρυόμενοι αλλά κατασπαράζοντες τον πνευματικό τους αδελφό, συνεπίσκοπο και συλλειτουργό Αρτέμιο.
    Στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή, οι μεγάλες ιστοσελίδες εκκλησιαστικής ενημέρωσης δημοσιεύουν μόνο τις πληροφορίες που διοχετεύονται από το Πατριαρχείο της Σερβίας και σιωπούν ενόχως ενώπιον της βίαιης δίωξης του επισκόπου Αρτεμίου. Το σχέδιο εξόντωσης του επισκόπου Αρτεμίου και των αγωνιστών κληρικών, μοναχών και λαϊκών στη Σερβία είναι πολύ καλά μελετημένο και όσοι το έθεσαν σε εφαρμογή, φρόντισαν να εξασφαλίσουν και την δημοσιογραφική συγκάλυψη των ανομιών τους.
    Μπροστά στο βίαιο αυτό ξέσπασμα του σερβικού οικουμενισμού οφείλουμε όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Αν αδιαφορήσουμε ενώπιον του άδικου και αντικανονικού διωγμού του επισκόπου Αρτεμίου τότε σύντομα θα δούμε τους οικουμενιστές να αποθρασύνονται και να ακολουθούν παρόμοιες τακτικές εξουδετέρωσης των παραδοσιακών ορθοδόξων κληρικών και μοναχών και σε άλλες περιοχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Τα τρία πλοκάμια του διάβολου.

    Ο διάβολος έχει τρία πλοκάμια. Για τους φτωχούς τον κουμμουνισμό, για τους πιστούς τον οικουμενισμό και για τους πλουσίους την μασσωνία.

    († Μακαρίου Ιερομονάχου, Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου Λόγοι σοφίας και χάριτος, Άγιον Όρος, σελ. 73)

    Εκ του περιοδικού "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΣΠΙΘΑ" Αριθ. Φύλ. 634 Νοέμβριος 2005

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ευσυνείδητε χριστιανέ, πρόσεχε! Και το μικρότερο παράπτωμά σου φαίνεται επάνω σου μεγάλο. Διότι οι λεκέδες είναι τόσο πιο εμφανείς όσο πιο καθαρό είναι το φόρεμα.
    Αγιος Γρηγοριος Θεολογος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αδιαφόρησε για τις ανέσεις και τότε θα αποκτήσεις άνεση, αδιαφόρησε για τα υλικά αγαθά και τότε θα τα πάρεις, για να τα πάρεις όχι σαν δέσμιος αυτών, ούτε σαν δούλος, αλλά ως ελεύθερος.
    Αγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Χωρίς νερό είναι αδύνατο να πλυθεί το λερωμένο ρούχο, και χωρίς δάκρυα μετανοίας είναι πολύ πιο αδύνατο να πλυθεί και να καθαριστεί από τις κηλίδες και τους μολυσμούς η ψυχή.
    Όσιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πιο σίγουρο είναι να εμπιστεύεται κανείς τον άνεμο, που κινείται ακατάπαυστα,
    πιο σίγουρο είναι να εμπιστεύεται όσα χαράζουν τα παιδιά πάνω στην άμμο, όταν παίζουν,
    παρά την ανθρώπινη ευτυχία.
    Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Η κατηγορία κάνει την ψυχή στέρεη, ενώ ο έπαινος την χαλαρώνει και την κάνει πολύ τεμπέλικη προς τα καλά πράγματα.
    Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Δώσε κάτι, έστω και ελάχιστο, σ΄ εκείνον που έχει ανάγκη. Αντί για μεγάλη προσφορά, δώσε την προθυμία σου. Κι αν δεν έχεις τίποτα, δάκρυσε.
    Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Όταν εξετάζεις τη συνείδησή σου να συλλογίζεσαι τρία πράγματα: τα σφάλματα της κάθε ημέρας, την αιτία αυτών των σφαλμάτων και την προθυμία που έχεις, για να πολεμήσεις αυτά και να αποκτήσεις τις αντίθετες από αυτά αρετές.
    Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Μη περιμένεις την ημέρα του θανάτου σου για να μάθεις την αδυναμία σου.
    Διερεύνησε τον εαυτό σου όσο ακόμα ζει, προχώρησε με τη σκέψη σου στο εσωτερικό του
    και τότε θα δεις όλη τη μηδαμινότητά του.
    Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Είπε ο αββάς Ησαϊας: «Τη σιωπή να την αγαπάς περισσότερο από το λόγο, γιατί η σιωπή φέρνει θησαυρό ,ενώ η ομιλία τον διασκορπίζει».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Κάποιος αδελφός της Σκήτης έσφαλε. Έγινε συγκέντρωση στην οποία κάλεσαν τον αββά Μωυσή αλλ’αυτός δεν θέλησε να πάει. Του παρήγγειλε τότε ο πρεσβύτερος: «Έλα, γιατί σε περιμένουν όλοι». Κι εκείνος σηκώθηκε και πήγε κρατώντας στην πλάτη ένα καλάθι τρύπιο που το γέμισε με άμμο. Οι Πατέρες που βγήκαν να τον προϋπαντήσουν του λένε: «Τι είναι αυτό, πάτερ;» «Οι αμαρτίες μου―απαντά ο Γέροντας―που κυλούν και πέφτουν πίσω μου και δεν τις βλέπω και ήλθα εγώ σήμερα να κρίνω τα σφάλματα άλλου». Όταν τ’άκουσαν αυτά οι Πατέρες, δεν είπαν τίποτε εναντίον του αδελφού αλλά τον συγχώρεσαν .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. ΕΙΠΕ ὁ ἀββᾶς Ἀντώνιος

    - Ἔρχεται καιρὸς ποὺ οἱ ἄνθρωποι θὰ τρελλαθοῦν καὶ ὅταν δοῦν κάποιον ποὺ δὲν εἶναι τρελὸς θὰ ξεσηκωθοῦν ἐναντίον του καὶ θὰ τοῦ ποῦν “εἶσαι τρελός”, ἐπειδὴ δὲν εἶναι ὅμοιος μ᾽ αὐτούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Όσα κι αν προσφέρεις, εκείνα που μένουν είναι περισσότερα.
    Και δεν θα δώσεις τίποτα δικό σου, γιατί όλα τα έχεις πάρει από το Θεό.
    Αγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΙΡΕΤΙΚΟΥΣ. Ο Άγιος Θεόδωρος
    ο Στουδίτης (Πατρολογία 99, ΙΙ76) μας λέγει: «Το κοινωνείν μετά
    των αιρετικών δεν είναι αρετή, αλλά βαρειά αμαρτία, ίση προς
    μοιχείαν. Γι᾽ αυτό και αν όλα τα χρήματα του κόσμου προσφέρει εκείνος, που επικοινωνεί με την αίρεσιν, ούτε τότε γίνεται φίλος του Θεού, αλλά εχθρός του. Γι᾽ αυτό πρέπει να επιμένουμε
    σε ακοινωνησία προς τους αιρετικούς μέχρι θανάτου, καν εξορία πρόκειται, καν ξίφος στιλβούται, καν πυρ ανάπτεται».
    Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ο κορυφαίος θεολόγος της Εκκλησίας, λέγει καθαρά για τους αιρετικούς: «Μη λαμβάνεται αυτόν εις
    οικίαν, και χαίρειν αυτώ μη λέγετε» (Β/ Ιω.10).
    Ούτε καλημέρα να μη τους λέμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Μερικοί καταβάλλουν πολλή φροντίδα για την είσοδο των φαγητών στο στόμα, δείχνουν όμως αμέλεια για την έξοδο των λόγων από το στόμα!
    Όσιος Μάξιμος ο Ομολογητἠς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Άνθρωπος είσαι, μη γίνεσαι θηρίο. Γι΄ αυτό σου δόθηκε το στόμα από τον Θεό, όχι γιά να δαγκώνεις, αλλά για να παρηγορείς με τα λόγια σου.
    Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Στον καιρό της θλίψεως να προσέχεις την προσβολή της ηδονής, γιατί εύκολα γίνεται παραδεκτή, επειδή παρηγορεί τη θλίψη.
    Άγιος Μάρκος ο Ασκητής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ο Άγιος Αθανάσιος ο Πάριος γράφει στους παπικούς: Επιστρέψετε εις την θεοπαράδοτον θρησκείαν. Μη αισχυνθήτε να ομολογήσετε οψέποτε την σατανικήν σας πλάνην, και να δεχθήτε το ορθόδοξον δόγμα, της του Αγίου Πνεύματος εκπορεύσεως. Εκβάλετε την μιαρωτάτην προσθήκην από το άγιον Σύμβολον της Πίστεως.
    (Ουρανού Κρίσις σελ. 44).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ο Θεός, όταν δει ότι εμείς δεν ενδιαφερόμαστε πλέον για τα υλικά αγαθά, τότε μας επιτρέπει να τα αποκτήσουμε και να τα χρησιμοποιούμε. Διότι τότε πλέον τα κατέχουμε σαν ελεύθεροι άνθρωποι και όχι όπως έχουν τα παιδιά τα παιχνίδια τους.
    Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Τό βαθύτερο νόημα της ζωής:
    «Νά ετοιμασθούμε για την άλλη ζωή»


    - Γέροντα, ένας νέος εξαφανίσθηκε, αφού άφησε σημείωμα στους γονείς του ότι θά αυτοκτονήση, γιατί δεν είναι όμορφος καί ότι γι' αυτό φταίνε εκείνοι.
    - Δεν έχουν συλλάβει τό βαθύτερο νόημα της ζωής οί άνθρωποι. Δέν πιστεύουν στην άλλη ζωή. Όλο τό βάσανο από εκεί ξεκινάει.
    «Είμαι αδικημένος, σου λέει· οί άλλοι χαίρονται, εγώ δέν χαίρομαι». Δέν είναι ευχαριστημένοι με ό,τι έχουν, μπαίνει καί ό εγωισμός, καί βασανίζονται.
    Ό Θεός όλο τον κόσμο τον αγαπάει. Στον κάθε άνθρωπο έδωσε αυτά πού τον ωφελούν, είτε τό μπόι είτε την λεβεντιά εϊτε την ομορφιά κ.λπ., ό,τι θά τον βοηθήση, άν τό αξιοποίηση, νά σωθή. 'Αλλά ό κόσμος βασανίζεται.
    «Γιατί εγώ νά είμαι έτσι, ενώ εκείνος έτσι;». Μά εσύ έχεις αυτά, εκείνος έχει άλλα. Ένας διά Χριστόν σαλός Ρουμάνος πού άσκητεύει στο Άγιον Όρος είπε σε κάποιον πού είχε τέτοιους λογισμούς: «Ένας βάτραχος είδε τό βουβάλι καί είπε: "Θέλω νά γίνω καί εγώ βουβάλι". Φούσκωσε, φούσκωσε ό βάτραχος, καί τελικά έσκασε. Ό Θεός αυτόν τόν έκανε βάτραχο, εκείνο βουβάλι. Πήγε ό βάτραχος νά γίνη βουβάλι καί έσκασε!». Ό καθένας να χαίρεται, όπως ό Δημιουργός τον έφτιαξε.
    Όταν ό άνθρωπος βοηθηθή να πιστέψη στον Θεό και στην μέλλουσα ζωή, την αιώνια, - συλλαβή δηλαδή το βαθύτερο νόημα της ζωής - και μετανοήση, άλλάξη ζωή, έρχεται αμέσως ή θεία παρηγοριά μέ τήν Χάρη του Θεού, ή οποία τον αλλοιώνει, διώχνοντας καί όλα τά κληρονομικά του ελαττώματα.
    Πολλοί άνθρωποι πού μετανόησαν, αγωνίσθηκαν μέ φιλότιμο ταπεινά, χαριτώθηκαν, έγιναν και Άγιοι, καί τους προσκυνάμε τώρα μέ ευλάβεια καί ζητάμε καί τις πρεσβείες τους, ένώ προηγουμένως είχαν πολλά πάθη καί κληρονομικά.
    Ό Όσιος Μωυσής ό Αίθίοψ λ.χ., ένώ ήταν ό πιο αιμοβόρος ληστής, μέ κληρονομική κακία, μόλις πίστεψε στον θεό, μετανόησε, ασκήθηκε, έφυγαν όλα τά πάθη, τόν επισκέφθηκε ή Χάρις τοϋ Θεού, καί αξιώθηκε νά λάβη καί το προφητικό χάρισμα. Πέρασε στην ευαισθησία ακόμη καί τόν Μέγα Αρσένιο[1], ό όποιος ήταν από τήν μεγαλύτερη αρχοντική οικογένεια της Ρώμης, μέ κληρονομικές αρετές καί μέ μεγάλη επιστημονική μόρφωση.
    - Γέροντα, δηλαδή ποιο είναι ακριβώς το νόημα αυτής της ζωής;
    - Ποιο είναι; Νά ετοιμασθούμε γιά τήν Πατρίδα μας, τόν Ουρανό, τόν Παράδεισο. Το πάν είναι νά συλλαβή ό άνθρωπος αυτό το βαθύτερο νόημα της ζωής, πού είναι ή σωτηρία τής ψυχής.
    Όταν ό άνθρωπος πιστεύη στον Θεό καί στην μέλλουσα ζωή, τότε καταλαβαίνει ότι αυτή ή ζωή είναι μάταιη καί ετοιμάζει το διαβατήριο του γιά τήν άλλη ζωή. Ξεχνούμε ότι όλοι θά φύγουμε. Δέν θα βγάλουμε ρίζες εδώ. Αυτή ή ζωή δεν είναι για να καλοπεράσουμε.
    Είναι να δίνουμε εξετάσεις, για να περάσουμε στην άλλη ζωή. Γι' αυτό ό σκοπός μας πρέπει νά είναι νά ετοιμασθούμε, ώστε νά φύγουμε με αναπαυμένη συνείδηση, όταν μας καλέση ό Θεός, και νά πετάξουμε κοντά Του.
    Όταν ό Χριστός ευλόγησε τους πέντε άρτους καί χόρτασε τόσες χιλιάδες ανθρώπους, ό κόσμος ένα κι ένα είπε: «Είναι ό,τι πρέπει γιά βασιλιάς!». Έφαγαν τους πέντε άρτους καί τά δυο ψάρια καί ένθουσιάσθηκαν. Ό Χριστός όμως τους είπε νά μήν ένδιαφέρωνται γι' αυτήν τήν τροφή, γιατί δεν θά μείνουμε εδώ[2]. Σ' αυτήν τήν ζωή δοκιμάζεται ό καθένας, άν ανταποκρίνεται σε όσα ζητάει ό Θεός.
    (Γέροντος Παϊσίου)


    http://anavaseis.blogspot.com/2010/12/31.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Να θυμάσαι πάντοτε, ότι το σήμερα είναι δικό σου, το αύριο είναι στο χέρι του Θεού. Και Εκείνος που σου έδωσε το πρωί, δεν σου υπόσχεται και το βράδυ.
    Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Όσα κι αν προσφέρεις, εκείνα που μένουν είναι περισσότερα. Και δεν θα δώσεις τίποτα δικό σου, γιατί όλα τα έχεις πάρει από το Θεό.
    Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Δεν έλαβες εντολή να κατηγορείς τον τεμπέλη, ούτε να ελέγχεις την κακία, ούτε να ονειδίζεις την οκνηρία, αλλά να ανακουφίζεις την πτωχεία, να ιατρεύεις την συμφορά, να απλώνεις το χέρι σου και να σηκώνεις εκείνους που έχουν πέσει.
    Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Είπεν ο αββάς Νείλος:
    "Αν θέλεις να προσευχηθείς σωστά, να μη πικράνεις καμιά ψυχή, γιατί αλλιώς άδικα κοπιάζεις".

    Είπε πάλι:
    " Μη θέλεις να έρχονται τα πράγματα όπως σε συμφέρει, αλλά όπως είναι αρεστό στο Θεό. Έτσι θα είσαι την ώρα της προσευχής γεμάτος γαλήνη και χαρούμενος"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Δώσε κάτι, έστω και ελάχιστο, σ΄ εκείνον που έχει ανάγκη. Αντί για μεγάλη προσφορά, δώσε την προθυμία σου. Κι αν δεν έχεις τίποτα, δάκρυσε.
    Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ο φτωχός δεν επιθυμεί τόσο πολύ τα αναγκαία, όσο λαχταρά ο πλούσιος τα περιττά. Ούτε πάλι έχει ο φτωχός τόση ικανότητα στο να μεταχειριστεί την πονηριά, όση δύναμη έχει προς αυτό ο πλούσιος.
    Άγιος Ιωάννης ο Χρυσὀστομος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. H παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἔχει ἀμβλύνει τὸ ὀρθόδοξο αἰσθητήριο πολλῶν «ὀρθοδόξων» ποιμένων καὶ θεολόγων μὲ συνέπεια νὰ ἀμφισβητεῖται καὶ νὰ ἀπορρίπτεται ὡς «ναρκισσισμὸς» ἡ μοναδικότητα καὶ ἀποκλειστικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ θεωρεῖται καὶ αὐτὴ ἁπλῶς ἕνα κομμάτι τοῦ διηρημένου χριστιανικοῦ κόσμου, τῆς διηρημένης Ἐκκλησίας, κατὰ τὴν ἀπαράδεκτη πλάνη τοῦ μητροπολίτου Μεσσηνίας Χρυσοστόμου Σαββάτου καὶ πολλῶν ἄλλων μεγαλοσχήμων κηρύκων τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ζώντων καὶ τεθνεώντων. Εἶναι ἀπίστευτη καὶ ἰσομεγέθης ἡ πλάνη τοῦ μητροπολίτου Δημητριάδος Ἰγνατίου, ὁ ὁποῖος ἐπρότεινε νὰ ἐγκαταλείψουμε τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ κινηθοῦμε σὲ μία «μεταπατερικὴ ἐποχή». Εἶναι προφανὲς ὅτι οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀποτελοῦν ἐμπόδιο στὰ σχέδια τῶν Νεοεποχιτῶν καὶ τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ πρέπει νὰ τοὺς ξεπεράσουμε νὰ ξεπεράσουμε «τὰ ὅρια, ἃ ἔθεντο οἱ Πατέρες ἡμῶν».
    Συνέπεια αὐτῆς τῆς ἐκκλησιολογικῆς ἄμβλυνσης, τῆς ἔκπτωσης ἀπὸ τὴν πίστη, εἶναι καὶ ἡ προϊοῦσα ἔκπτωση στὴν ἠθικὴ ζωὴ μὲ βαριὰ ἠθικὰ παραπτώματα πολλῶν ἰδικῶν μας κληρικῶν· ὁ Παπισμὸς συγκλονίζεται ἀπὸ τὰ σκάνδαλα τῆς παιδεραστίας καὶ ἡ ῾Αγία Ὀρθοδοξία τῆς ἀποταγῆς, τῆς ἀσκήσεως, τῆς ἐγκρατείας, τῆς καθαρότητος, ἀντὶ νὰ παραμένει φῶς τοῦ κόσμου, ζητάει μερίδα στὸ σκότος τῶν αἱρέσεων καὶ τῶν πλανῶν, στὴν εὐρεῖα ὁδὸ τῆς ἀπωλείας.
    Πρωτοπρεσβύτερος
    Θεόδωρος Ζήσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Ο θυμός διαφέρει από την οργή. Θυμός μεν είναι η οργή σε κατάσταση εκρηκτική, ενώ η οργή είναι η διάθεση να προκαλέσεις λύπη σε εκείνον που σε λύπησε.
    Μέγας Αθανάσιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. «Λείπει τό ἐκκλησιαστικόν ἦθος»

    ΙΔΟΥ καί μία φωνή ἀνανήψεως,ἀπό τόν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Φθιώτιδος κ. Νικόλαον, ὁ ὁποῖος ὁμιλεῖ εἰς τό ἴδιον μῆκος κύ-
    ματος μέ τόν κ.Ἠλίαν Μπάκον. Καί αὐτό, εἶναι ἰδιαιτέρως ἐνδιαφέρον.
    Τό λαμβάνομεν συνήθως ἀπό τό κύριον ἄρθρον τοῦ περιοδικοῦ τῆς οἰκείας Μητροπόλεως «Φθιωτική
    Ἐκκλησιαστική Φωνή»:, ἀρ. φ. 71:
    Δέν χρειάζεται σχολιασμός.

    «Τώρα πού κλυδωνίζονται οἱ ἠθικές ἀξίες, ἡ παράδοση καί τό γνήσιο ἦθος εἶναι ἀνάγκη ὅλοι μας νά κρατήσουμε τό ἐκκλησιαστικό φρόνημα, ὅπως τό βιώνει ἀπό τῆς ἱδρύσεώς της ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία.Πρῶτα ἐμεῖς οἱ ποιμένες καί διδάσκαλοι καί μαζί μέ ἐμᾶς, ὁ λαός τοῦ Θεοῦ.Ἡ εἰσβολή τοῦ κοσμικοῦ φρονήματος στή ζωή μας εἶναι καταλυτική καί ἀνατρεπτική.Ἡ νέα ἐποχή μʼ ὅλα τά ἐπακόλουθά της, συγκρούεται πλέον μετωπικά μέ τό γνήσιο ἐκκλησιαστικό ἦθος. Μέ τή σημαία τῆς προόδου ἰσοπεδώνει τήν παράδοση καί ἀναδομεῖ μιά κοινωνία μέ πλούσια καί ἐντυπωσιακή ἐξωτερική λάμψη,ἀλλά χωρίς περιεχόμενο. Χρειαζόμαστε γνήσιο ἐκκλησιαστικό φρόνημα πίστεως, ἁγιότητος, καθαρότητος, ἀλήθειας, συνέπειας».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. 1η Ιανουαρίου.

    Η κατά σάρκα περιτομή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

    Βασιλείου αρχιεπισκόπου Καισαρείας της Καππαδοκίας ουρανοφάντορος του Μεγάλου.


    Εις πάσαν την γην εξήλθεν ο φθόγγος σου, ως δεξαμένη τον λόγον σου· δι΄ ου θεοπρεπώς εδογμάτισας, την φύσιν των όντων ετράνωσας, τα των ανθρώπων ήθη κατεκόσμησας. Βασίλειον ιεράτευμα, Πάτερ όσιε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Ἅγιος Ἐφραίμ:
    ΑΛΛΟΤΕ πάλι ὅταν πέρναγε ἀπὸ τὴν πόλη ὁ Ἐφραίμ, κάποιος φαίνεται πὼς ἔβαλε μιὰ πόρνη νὰ τὸν παρασύρει σὲ σαρκικὲς σχέσεις ἤ κι ἂν δὲν τὸ κατάφερνε, τουλάχιστον νὰ τὸν κάνει νὰ ὀργισθεῖ, γιατὶ ποτὲ κανεὶς δὲν τὸν εἶχε δεῖ νὰ θυμώνει. Κι ἐκεῖνος τῆς λέει:
    -Ἀκολούθησέ με.
    Καὶ ἀφοῦ πλησίασε σ᾽ ἕνα μέρος ποὺ ἦταν συγκεντρωμένος πολὺς κόσμος τῆς εἶπε

    -Ἔλα ἐδῶ νὰ κάνουμε αὐτὸ ποὺ θέλεις.

    Ἐκείνη ὅμως βλέποντας τὸν κόσμο τοῦ λέει:

    - Δὲν εἶναι ντροπὴ νὰ τὸ κάνουμε μπροστὰ σὲ τόσο κόσμο;

    Κι ἐκεῖνος τῆς λέει:

    -Ἂν ντρεπόμαστε τοὺς ἀνθρώπους πολὺ περισσότερο πρέπει νὰ ντρεπόμαστε τὸν Θεὸ ποὺ βλέπει καὶ ὅσα κρύβονται στὸ σκοτάδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Τωβ. 4,7 ἐκ τῶν ὑπαρχόντων σοι ποίει ἐλεημοσύνην, καὶ μὴ φθονεσάτω σου ὁ ὀφθαλμὸς ἐν τῷ ποιεῖν σε ἐλεημοσύνην· μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ παντὸς πτωχοῦ, καὶ ἀπὸ σοῦ οὐ μὴ ἀποστραφῇ τὸ πρόσωπον τοῦ Θεοῦ.

    Από τα υπάρχοντά σου δίδε ελεημοσύνην. Μη στενοχωρηθή και μη λυπηθή το μάτι σου, όταν πράττης ελεημοσύνην. Μη γυρίσης αλλού το πρόσωπόν σου από κάθε πτωχόν τότε δε και το πρόσωπον του Θεού δεν θα αποστραφή ποτέ από σέ.

    Τωβ. 4,8 ὡς σοὶ ὑπάρχει κατὰ τὸ πλῆθος, ποίησον ἐξ αὐτῶν ἐλεημοσύνην· ἐὰν ὀλίγον σοι ὑπάρχῃ, κατὰ τὸ ὀλίγον μὴ φοβοῦ ποιεῖν ἐλεημοσύνην·

    Ανάλογα με τα αγαθά, τα οποία έχεις, κάμνε ελεημοσύνην. Εάν έχης ολίγα, από τα ολίγα αυτά μη φοβηθής να ελεήσης.

    Τωβ. 4,9 θέμα γὰρ ἀγαθὸν θησαυρίζεις σεαυτῷ εἰς ἡμέραν ἀνάγκης·

    Διότι έχε υπ' όψιν σου ότι, όταν κάμνης ελεημοσύνην, καταθέτεις πλούσιον θησαυρόν δια τον εαυτόν σου εις ημέρας ανάγκης σου.

    Τωβ. 4,10 διότι ἐλεημοσύνη ἐκ θανάτου ῥύεται καὶ οὐκ ἐᾷ εἰσελθεῖν εἰς τὸ σκότος·

    Διότι η ελεημοσύνη γλυτώνει τον άνθρωπον από τον αιώνιον θάνατον και δεν τον αφήνει να εισέλθη και να μείνη στο σκότος του άδου.

    Τωβ. 4,11 δῶρον γὰρ ἀγαθόν ἐστιν ἐλεημοσύνη πᾶσι τοῖς ποιοῦσιν αὐτὴν ἐνώπιον τοῦ Ὑψίστου.

    Είναι δώρον αγαθόν η ελεημοσύνη δι' όλους εκείνους, οι οποίοι την ασκούν ενώπιον του υψίστου Θεού και εις δόξαν του Θεού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Ἀββᾶς῾Ησαΐας:
    ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑΝ κάποτε
    - Τί εἶναι φιλαργυρία;
    Καὶ ἀποκρίθηκε:

    - Νὰ μὴν πιστεύεις ὅτι σὲ φροντίζει ὁ Θεός, καὶ νὰ ἀπελπίζεσαι γιὰ τὶς ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ, καὶ νὰ ἀγαπᾶς τὴν ἐπέκταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής
    ΤΡΙΑ εἶναι τὰ αἴτια τῆς φιλαργυρίας· ἡ φιληδονία, ἡ κενοδοξία καὶ ἡ ἀπιστία. Χειρότερη ἀπ᾽ τὰ ἄλλα δύο εἶναι ἡ ἀπιστία.

    Ο ΦΙΛΗΔΟΝΟΣ ἀγαπάει τὰ χρήματα γιὰ νὰ ἐξασφαλίζει τὶς ἀπολαύσεις του· ὁ κενόδοξος τὰ χρησιμοποιεῖ γιὰ νὰ δοξασθεῖ· ὁ ἄπιστος γιὰ νὰ τὰ συσσωρεύσει καὶ νὰ τὰ φυλάξει ἀπὸ φόβο γιὰ τὴν πείνα, τὰ γηρατειά, τὶς ἀρρώστειες ἢ τὴν ξενιτειά. Κι ἐλπίζει περισσότερο στὰ χρήματά του παρὰ στὸν Θεό, αὐτὸν ποὺ δημιούργησε τὰ πάντα καὶ ποὺ φροντίζει ἀκόμα καὶ γιὰ τὰ πιὸ μικρὰ καὶ ἀσήμαντα ζῶα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Ἀββᾶς Ἀντώνιος.

    ΕΝΑΣ ΑΔΕΛΦΟΣ εἶπε στὸν ἀββᾶ Ἀντώνιο·

    - προσευχήσου γιὰ ᾽μένα.

    Ὁ γέροντας τοῦ ἀποκρίθηκε·

    - οὔτε ἐγὼ μπορῶ νὰ σὲ συγχωρήσω οὔτε ὁ Θεὸς ἂν ἐσὺ ὁ ἴδιος δὲν μελετήσεις τὰ σφάλματά σου καὶ δὲν προσευχηθεῖς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. «Ας ζητήσουμε το θερμό χέρι του Θεού»

    Του Αλεξάνδρου Σολζενίτσιν Νομπελίστα Ρώσου- συγγραφέα.

    «Η αξιοθρήνητα απελπιστική κατάσταση στην οποία βούλιαξε η σύγχρονη Δύση, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σ' αυτό το μοιραίο λάθος: Πίστεψε ότι η αμυντι­κή δύναμη του κόσμου βρίσκεται μόνο στα ατομικά ό­πλα, ενώ στην πραγματικότητα η υπεράσπιση της ειρή­νης βρίσκεται κυρίως σε μεγάλες καρδιές και σταθερούς ανθρώπους. Κάθε απόπειρα να βρεθή μια διέξοδος από την κατάσταση πού δημιουργήθηκε στο σημερινό κό­σμο, θα είναι στείρα, αν δεν υπάρξει επιστροφή μετα­νοίας της συνείδησης προς τον Δημιουργό των πάντων. Το νόημα της ζωής μας δεν έγκειται στην αναζήτηση της υλικής επιτυχίας αλλά στην τάση της ψυχής για μια άξια πνευματική ανάπτυξη. Αντί για βιοτικές και επιπό­λαιες ελπίδες των δύο τελευταίων αιώνων, πού μας οδή­γησαν στο μηδέν και στα πρόθυρα ενός θανάτου, πυρηνικού και μη, εμείς με αποφασιστικότητα, ας ζητήσουμε το θερμό χέρι του Θεού, που το απωθήσαμε με τόση επιπολαιότητα και οίηση... Τίποτε άλλο δεν μπορεί να μας συγκρατήσει στον κατήφορο πού γλιστράμε».

    Αλεξ. Σολζενίτσιν Νομπελίστας - συγγραφέας Ρώσος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Ὅσιος Νεῖλος ὁ Ἀσκητής:
    ΝΑ ΑΓΩΝΙΖΕΣΑΙ νὰ μένει κωφὸς καὶ ἄλαλος ὁ νοῦς σου τὴν ὥρα τῆς προσευχῆς, καὶ τότε θὰ μπορέσεις νὰ προσευχηθεῖς.



    ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ νὰ προσευχηθεῖς σωστά, μὴ στενοχωρήσεις καμμιὰ ψυχή· ἀλλιῶς μάταια πασχίζεις.



    ΜΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣΑΙ νὰ γίνουν αὐτὰ ποὺ θέλεις. Γιατὶ δὲν συμφωνοῦν ὁπωσδήποτε μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Καλύτερα νὰ προσεύχεσαι ὅπως σὲ δίδαξαν μὲ τὰ λόγια “γενηθήτω τὸ θέλημά σου ἐν ἐμοί”. Καὶ σ᾽ ὅλες τὶς περιπτώσεις αὐτὸ νὰ παρακαλεῖς τὸν Θεό, νὰ γίνει τὸ δικό Του θέλημα· γιατὶἘκεῖνος θέλει τὸ καλό σου κι αὐτὸ ποὺ συμφέρει τὴν ψυχή σου ἐνῶ ἐσὺ δὲν ζητᾶς πάντα αὐτὸ ποὺ σὲ συμφέρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Αφού είσαι φιλομαθής, γίνε και φιλόπονος. Διότι μόνο η απλή γνώση, κάνει τον άνθρωπο να φουσκώνει από μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του.
    Οσιος Ησυχιος ο Πρεσβυτερος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Είναι αναγκαία προϋπόθεση για την τελείωση.


    Γιατί είναι ανάγκη οπωσδήποτε να θλίβεται ο πιστός; Διότι όλοι όσοι θέλουν να ζουν με την ευσέβεια, που διδάσκει και εμπνέει ο Χριστός, θα υποστούν διωγμούς. Και πάλι. Παιδί μου, αν θέλεις να υπηρετείς τον Κύριό σου, προετοίμασε την ψυχή σου να δεχθεί και να αντιμετωπίσει τον πειρασμό, βάδιζε σωστά και περίμενε καρτερικά (Σοφ. Σειρ. 2, 1-2). Είναι καλές οι προειδοποιήσεις ότι σύντομα στη ζωή μας θα πέσουμε σε πειρασμούς και θα δοκιμασθούμε σκληρά. Μεγάλη παρακίνηση και φανερή παρηγοριά αυτής της ανάγκης είναι να δοκιμάσουμε αμέσως κινδύνους. Είναι πολύ μεγάλη και εξαιρετική και πολύ ωφέλιμη η δοκιμασία των πιστών. Τί σημαίνει αυτό; Για να καταλάβεις άκουσε τα επόμενα: Όπως ακριβώς δοκιμάζεται το χρυσάφι στη φωτιά, έτσι και οι άνθρωποι καθαρίζονται και αγιάζονται, γίνονται δεκτοί ενώ¬πιον του Θεού, όταν περάσουν μέσα από το καμίνι της ταπείνωσής τους με τους πειρασμούς (Σοφ. Σειρ. 2, 5). Κι αυτό σημαίνει ότι όπως το χρυσάφι δοκιμάζεται στη φωτιά και γίνεται καθαρώτερο, έτσι και η ψυχή μέσα από τις θλίψεις και τους κινδύνους βγαίνει φωτεινή και χαριτωμένη, καθαρή από κάθε της αμαρτωλή κηλίδα.

    (Άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Ἀββᾶς Ἀντώνιος:
    ΠΟΛΛΟΙ ΒΑΣΑΝΙΣΑΝ τὸ σῶμα τους μὲ ἀσκήσεις ἀλλὰ ἐπειδὴ δὲν κατόρθωσαν ν᾽ ἀποκτήσουν διάκριση βρέθηκαν μακριὰ ἀπ᾽ τὸν Θεό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Ἀββᾶς Δωρόθεος:
    Ο ΑΒΒΑΣ Δωρόθεος ἔλεγε πὼς εἶναι ἀδύνατον αὐτὸς ποὺ κρατάει τὶς δικές του ἀπόψεις καὶ σκέψεις νὰ ὑποταχθεῖ ἢ νὰ συμμορφωθεῖ μὲ τὸ καλὸ τοῦ πλησίον του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος:
    ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ἄνθρωποι θέλουν νὰ κερδίσουν τὴ βασιλεία χωρὶς κόπους καὶ ἱδρώτα· κι ἐνῶ μακαρίζουν τοὺς ἅγιους ἄνδρες καὶ θέλουν τὴν τιμὴ καὶ τὰ χαρίσματά τους, δὲν θέλουν νὰ ἔχουν μερίδιο στοὺς πόνους καὶ τὰ βάσανα ποὺ περνοῦν ἐκεῖνοι. Τὴ βασιλεία τὴ θέλουν ὅλοι, καὶ πόρνες καὶ τελῶνες καὶ κάθε ἄνθρωπος, καὶ γι᾽ αὐτὸ ὑπάρχουν οἱ πειρασμοὶ καὶ οἱ δοκιμασίες· γιὰ νὰ φανερώνεται ποιοί ἀγάπησαν ἀληθινὰ τὸν Κύριό τους καὶ δίκαια νὰ κερδίζουν τὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Ἀββᾶς Ποιμήν.
    ΕΠΙΣΚΕΦΘΗΚΑΝ κάποιοι γέροντες τὸν ἀββᾶ Ποιμένα καὶ τοῦ εἶπαν

    -Ἂν δοῦμε τοὺς ἀδελφοὺς νὰ νυστάζουν στὴ σύναξη νομίζεις ὅτι πρέπει νὰ τοὺς ξυπνήσουμε γιὰ νὰ προσέχουν στὴν ἀγρυπνία;

    Κι ἐκεῖνος τοὺς λέει

    -Ἐγὼ πάντως ἂν δῶ ἕναν ἀδελφὸ νὰ νυστάζει βάζω τὸ κεφάλι του στὰ γόνατά μου καὶ τὸν ξεκουράζω.

    costasilver@hotmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. ΧΑΙΡΕΣΑΙ νά διαβάζης κείμενα καί ἄρθρα τοῦ φι-
    λολόγου–ἱστορικοῦ καί στοχαστῆ Σαράντου Καρ-
    γάκου:

    «Μοῦ ζητήθηκε τηλεφωνικῶς ἀπό ραδιοφωνι-
    κό σταθμό τῶν Ἀθηνῶν νά ἀπαντήσω στή σχετική
    ἔρευνα, ἄν ὑπάρχει κρίση στήν παιδεία. Ἀποκρί-
    θηκα λακωνικῶς: Δέν ὑπάρχει κρίση στήν παιδεία˙
    ὑπάρχει ἐπιθανάτιος ρόγχος. Γιʼ αὐτό εἶναι ἀναγ-
    καία ἡ παρέμβαση τῆς Ἐκκλησίας: νά τήν ἐξομο-
    λογήσει, νά τῆς δώσει ἄφεση ἁμαρτιῶν, νά τήν
    κοινωνήσει καί ἀκολούθως νά ψάλει τό «Ἄμωμοι
    ἐν ὁδῷ, ἀλληλούϊα». Ἡ παιδεία μας ἀπό πολλῶν
    ἐτῶν θυμίζει τό ὑπέροχον πτῶμα τῶν Νταν-
    ταϊστῶν... Τό πνευματικό σκοτάδι ἔγινε χρόνια τώρα περιρρέουσα ἀτμόσφαιρα στόν τόπο μας.
    Ἀμετάτρεπτο πεπρωμένο˙ πού τώρα εἶναι πετρωμένο.
    Ἡ εὐφημιστικά λεγόμενη παιδεία μας δέν
    θερμαίνει, δένφλογίζει, δέν φωτίζει˙ σκοτίζει. Τόν τόνο στά σχολεῖα μας δέν τόν δίνει ἡ κατάρτιση,ἀλλά ὁ ἐξυπνακισμός...Ἔτσι, ἀδιαπαιδαγώγητη ἡ ἑλληνική νεολαία τρέφεται μέ συνθήματα τοῦ τύπου: «Ἕλληνας δέ γεννιέσαι οὔτε γίνεσαι˙ καταντᾶς». Αὐτό πιπιλᾶνε σάν καραμέλα στά σχολεῖα μας τά παιδιά.Ἄς μή μᾶς δυσαρεστεῖ αὐτό. Τί ἦταν μέχρι σήμερα ἡ ἐκπαιδευτική μας πολιτική;
    Ὁδήγηση μέ ἁμάξι χωρίς φρένα καί μέ ὁδηγό
    ἀτζαμή... Ὅσο γιά τά θρησκευτικά, αὐτά θά γί-
    νουν παραθρησκευτικά. Περισσότερο θά διδά-
    σκεται ὁ «Κώδικας Ντά Βίντσι» καί οἱ θεωρίες τῆς
    Μπλαβάτσκι παρά ἡ ἐπί τοῦ ὄρους ὁμιλία, ὁ λόγος
    περί ἀγάπης τοῦ Παύλου καί ἡ περίφημη ἐπιστο-
    λή τοῦ Βασιλείου “Πρός τούς νέους ὅπως ἄν ἐξ
    ἑλληνικῶν ὠφελοῖντο λόγων”». Καί κλείει μέ τήν
    στοχαστικήν – μεταφορικήν παραίνεσιν:
    «Ἀλλά ἡ σωτηρία τοῦ μυαλοῦ ἀπαιτεῖ ἕνα σχο-
    λεῖο, πού νά μή εἶναι σφαγεῖο ὀνείρων».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. «Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΙΜΑΜΗ
    ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ»

    ΕΙΣ τό πρῶτον, τεῦχος Ἰανου-
    αρίου 2011 τοῦ ἐκλεκτοῦ καί
    ἀγωνιστικοῦ περιοδικοῦ «Ἡ
    Δρᾶσις μας», δημοσιεύεται
    φωτογραφία (ἀπό τήν «Καθη-
    μερινή») μέ τόν Ἰμάμην νά
    ὁμιλεῖ εἰς τά Προπύλαια τοῦ
    Πανεπιστημίου ἐνώπιον πλή-
    θους μουσουλμάνων. Ὁ ἀρ-
    θρογράφος λοιπόν, διερω-
    τᾶται: «Αὐτή εἶναι ἡ Ἑλλάδα,
    πού μᾶς παρέδωσαν οἱ γιγαν-
    τομάχοι τοῦ 1821; Αὐτή εἶναι
    ἡ Ἑλλάδα, πού μᾶς παρέδω-
    καν οἱ νεομάρτυρες, οἱ ὅσιοι,
    οἱ ἅγιοί μας; Αὐτή εἶναι ἡ
    Ἑλλάδα, πού θυσιάστηκαν οἱ
    πατέρες μας; Αὐτή εἶναι ἡ
    Ἑλλάδα, πού ὀνειρεύτηκε ὁ
    ἐθνεγέρτης Ρήγας Βελε-
    στινλῆς καί γιά τήν ἐλευθερία
    τῆς ὁποίας θυσιάστηκε;»...
    «Δέν εἶναι ὕβρις ἡ φωνή τοῦ
    Μουεζίνη καί δεινός κόλαφος
    τοῦ ἀντιχρίστου Ἰσλάμ “ἐπι-
    δεικτική” προσευχή καί ὅσα
    ἐκτυλίχθηκαν στήν καρδιά
    τῶν Ἀθηνῶν, στά προπύλαια
    τοῦ ἐθνικοῦ μας Πανεπιστημί-
    ου, πού φέρει τό ὄνομα τοῦ
    Καποδίστρια καί μπροστά στά
    μάτια τῶν ἐθνομαρτύρων Ρή-
    γα καί Γρηγορίου τοῦ Ε΄»; Καί
    ὡς νά ἀκούεται ἐγερτήρια, ἡ
    ἑλληνική ψυχή, φωνάζει καί
    λέγει:
    «Ἕλληνες! Μή σᾶς κοιμί-
    ζουν οἱ διεθνιστές. Ξυπνῆστε.
    Σκεφθῆτε. Ἀποφασίστε. Κι-
    νηθῆτε. Ἄν θέλετε νά ζήσετε
    σέ μιά Ἑλλάδα ἐλεύθερη,
    Ὀρθόδοξη, περήφανη, ἄξια
    τοῦ αἰωνόβιου πολιτισμοῦ
    της. Μή λησμονεῖτε τήν ἐπί
    πέντε αἰῶνες ἀφόρητη τυραν-
    νία τοῦ Ἰσλάμ, τούς βίαιους
    ἐξισλαμισμούς τῶν ραγιάδων,
    τά φρικτά μαρτύρια τῶν νεο-
    μαρτύρων ἐκ μέρους τοῦ
    Ἰσλάμ. Προβληματισθῆτε ἐπι-
    τέλους! Καί κινηθῆτε ἑνωμέ-
    νοι ὑπεύθυνα».
    Πράγματι, εἶναι ἀφυπνιστι-
    κή καί ἀγωνιστική, ἡ φωνή
    τοῦ φοιτητικοῦ καί ἐπιστημο-
    νικοῦ Ὀρθοδόξου περιοδικοῦ
    «ἡ Δρᾶσις μας». Δέν εἶναι
    καιρός ραστώνης καί ἀμελεί-
    ας, ἐφησυχασμοῦ καί «ὠχα-
    δερφισμοῦ»! Πρέπει νά ἠχή-
    σουν αἱ σάλπιγγες τῆς Ἑλλη-
    νορθοδοξίας, διά νά μᾶς κρα-
    τήσουν ἀγρύπνους φρουρούς
    τῆς πίστεώς μας. Ἡ Χριστια-
    νική πίστις δέν φοβᾶται, βε-
    βαίως, ἐχθρούς, οὔτε ἡ
    Ἑλλάς τούς πολεμίους. Ἀλλʼ
    ἡμεῖς ἔχομεν καθῆκον νά δια-
    φυλάξωμεν τήν πίστιν μας καί
    νά παραμείνωμεν ἄγρυπνοι
    φρουροί τῶν ὡραίων καί με-
    γάλων ἰδανικῶν μας.

    (Ορθόδοξος Τύπος αριθμός 1864 ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Πειραιώς Σεραφείμ "Γιατί δεν θέλω το τζαμί"


    Τρίτη, 08 Φεβρουάριος 2011 Συντάχθηκε απο τον/την Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ 18:17


    Σύμφωνα με το άρθρο 13 του Συντάγματος μας η ελευθερία θρησκευτικής συνειδήσεως είναι απαραβίαστη.

    Κάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με την λατρεία αυτής τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων: “Η άσκηση της λατρείας δεν επιτρέπεται να προσβάλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη” (Σύνταγμα άρθρο 13).

    Με την διάταξη αυτή κατοχυρώνεται στην Ελλάδα όχι η ανεξιθρησκεία αλλά η θρησκευτική ελευθερία υπό τις δεσμεύσεις του να αποτελεί η θρησκευτική παραδοχή γνωστή θρησκεία δηλαδή μη έχουσα κρύφια δόγματα και να μη προσβάλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη.

    Κατά την μουσουλμανική παράδοση το Κοράνιο είναι «αιώνιο, άναρχο, αδημιούργητο και αλάνθαστο, ανέκαθεν υπάρχον μετά του Θεού ως αιώνιος φανέρωσις της Θείας θελήσεως».

    Το συγκεκριμένο βιβλίο είναι απλώς αντίγραφο του ουρανίου πρωτοτύπου το οποίο στην ισλαμική ορολογία αποκαλείται «μήτηρ της βίβλου», «καλώς διατηρούμενη πλάξ». Οι παροτρύνσεις του Κορανίου προς δυναμική, μαχητική αντιμετώπισιν των απίστων είναι πολλαί και άμεσοι.

    Με την σούρα του Κορανίου (Η μετάνοια 9:5) «Όταν παρελθώσι οι ιεροί μήνες τότε φονεύετε τούς πολυθεϊστάς όπου αν συναντήσετε, ζωγρείτε πολιορκούντες και ενεδρεύοντες αυτούς», καθώς και με τη σούρα (Ο Μωάμεθ 47:4-10), «Οπόταν συναντάτε τούς απίστους φονεύετε και κατασφάζετε, συγκρατούντες στερρώς τα δεσμά του αιχμαλώτου.

    Μετά δε την κατάπαυση της μάχης άφετε εαυτόν ελεύθερον ή ανταλλάξατε αντί λύτρων. Πράττετε ούτως εάν εβούλετο ο Θεός θα εθριάμβευε ο ίδιος επ’ αυτών αλλά υποβάλλει υμάς εις τον πόλεμον δια να δοκιμάσει τους μεν δια των δε.

    Ο Θεός δεν θα απωλέσει τα έργα των πεσόντων εν τη μάχη υπέρ πίστεως. Θα εισαγάγει αυτούς εις τον Παράδεισον ον ήδη υπέδειξεν αυτοίς.

    Όσοι πιστοί εάν συνδράμετε τον Θεόν εις την μάχην Αυτού κατά των απίστων και ο Θεός θα συνδράμει υμάς κατευθύνων τα υμέτερα διαβήματα» (Πρβλ. σούρες Τα Λάφυρα 8:73,76. Ο Σίδηρος 57:10), ως και με τη σούρα (Η Βους, 2:189) «Μάχεσθε μέχρις ότου αποσοβηθεί αφ’ υμών ο κίνδυνος του πειρασμού, και όταν δεν υπάρχει άλλη λατρεία ειμή η του μόνου Θεού. Αν οι εχθροί θέσωσι τέρμα εις τας πράξεις αυτών, τότε ας παύσωσι αι εχθροπραξίαι, εκτός αν πρόκειται περί ασεβών».

    Επομένως κυρίαρχο στοιχείο στην ζωή των πιστών του Ισλάμ είναι η δια παντός μέσου επιβολή της θρησκευτικής των παραδοχής.

    Οι άτεχνες απόπειρες μερικών μουσουλμάνων απολογητών νά εξωραΐσουν στο Δυτικό κόσμο την βαναυσότητα των ανωτέρω αναντιστοίχων με τη θεία πραγματικότητα πού αντλείται εκ της αρμονίας της συνόλου δημιουργίας, θρησκευτικών θέσεων ότι δήθεν αφεώρων μόνον στην πρώτην περίοδον επικρατήσεως καί εγκαταστάσεως του Ισλάμ στην Αραβική χερσόνησο η αφορούν μόνον σε εμπόλεμη περίοδο καθώς και η αναφορά σε αντιφάσεις προς τις ανωτέρω σούρες, αντικρούεται από την ιστορική διαδρομή των αιώνων, τις μουσουλμανικές επεκτατικές επιδρομές από της Ισπανίας έως της Βιέννης και πέραν του Ινδού ποταμού, τα ισλαμικά θεοκρατικά καθεστώτα και τις σύγχρονες φονταμενταλιστικές ισλαμιστικές επιθέσεις και δολοφονίες εν ονόματι δήθεν του Θεού ανά την οικουμένη και βεβαίως στη χώρα μας από την 500 χρόνων δουλεία στο Ισλάμ και τις εκατοντάδες χιλιάδες των αναιρεθέντων νεομαρτύρων των οποίων τα λείψανα ευωδιάζουν και θαυματουργούν.

    Είναι επομένως πρόδηλο, ότι εφ’ όσον στο «αιώνιο, άναρχο, αδημιούργητο και αλάνθαστο, ανέκαθεν υπάρχον μετά του Θεού» Κοράνιο εμπεριέχονται αυτές οι ανωτέρω κατευθυντήριες εντολές ή ανίδρυσις ισλαμικού κέντρου - τεμένους στην Ελλάδα που προβλέπει ο ισχύων νόμος και η διδασκαλία αυτών αντίκεινται ευθέως στη δημόσια τάξη και το Ευρωπαϊκό κεκτημένο με προφανές αποτέλεσμα να αποβαίνει ο νόμος αντισυνταγματικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Ἁγιότης μετʼ ἀγωνιστικότητος,
    εἶναι τό θέμα τοῦ κυρίου ἄρθρου
    τῆς «Ζωῆς», ἀρ.φ. 4227: Μεταξύ
    τῶν ἄλλων, γράφει:

    «Ὁ προβληματισμός δέν εἶναι ἄν ἀνήκουμε στούς πολλούς, πού εἶναι κλητοί, ἀλλά ἄν εἴμαστε
    στούς λίγους, στούς ἐκλεκτούς. Τά μεγάλα ἔργα δέν τά ἔκαναν οἱ πολλοί, οἱ ἄβουλοι, οἱ δειλοί, οἱ ὀκνηροί, οἱ ἡττοπαθεῖς. Τά πραγματοποίησε ἡ ἀποφασιστικότητα, ἡ τόλμη, ἡ πίστη τῶν λίγων. Καί οἱ λίγοι αὐτοί μπορεῖ κάποτε νά ἦταν ἕνας.
    Ἀλλά αὐτός ὁ ἕνας ἤξερε νά ἐπηρεάζη θετικά καί νά ἐμπνέη τούς πολλούς... Παράδειγμα ἡ μόδα, ἡ
    παντοκρατορία τῆς μόδας. Ἕνας, ἤ λίγοι διατάζουν, καί οἱ πολλοί σπεύδουν νά συμμορφωθοῦν...Ἄς μή μιλᾶμε ἑπομένως γιά τούς πολλούς ἤ τούς λίγους, ἀλλά γιά τούς δυνατούς, τούς φλογερούς. “Ἀρκεῖ εἷς ἄνθρωπος ζήλῳ πεπυρωμένος ὁλόκληρον διορθώσασθαι δῆμον”,
    ἐκήρυττε ὁ ἀλύγιστος ἀγωνιστής τῆς ἀρετῆς, ὁ ἱερός Χρυσόστομος. Πόσοι ἦταν οἱ Ἀπόστολοι; Πόσοι οἱ ἀντίπαλοι; Καί τό θαῦμα ἔγινε. Μιά
    χούφτα ἄνθρωποι, χωρίς μέσα, μέ ἀντιπάλους πολλούς, ἀλλάζουν τόν κόσμο! Καί τό θαῦμα ἐπαναλαμβάνεται, ὄχι ἀπό τά ἄβουλα πλήθη,
    ἀλλά ἀπό τίςφλογερές καρδιές, τίς λίγες ἀλλά δυνατές. Ὁδηγοί λοιπόν, ὄχι οὐραγοί!».
    Ὁδηγοί πού δείχνουν τόν δρόμον πρός τό ἀληθινόν Φῶς. Τόν Χριστόν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Ο αββάς Ευπρέπιος μας λέγει:
    «Αν όντως πιστεύεις, πως ο Θεός είναι Παντοδύναμος και αληθινός, στήριζε σ΄ Αυτόν μόνον την ελπίδα σου και να είσαι βέβαιος πως θα κληρονομήσης τα αγαθά Του».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Δόξα τῷ θανάτῳ!

    ᾿Αγαπητὲ καὶ ἀξιότιμε κ. Διευθυντά,
    Συγχαίρω τὴν ἀγωνιστικὴ ἐφημερίδα σας, ὄντως «Ὀρθόδοξο Τύπο», συγχαίρω καὶ σᾶς προσωπικῶς, διότι σᾶς διακρίνει ἡ σπανία στὶς ἡμέρες μας τόλμη νὰ λέγετε καὶ νὰ γράφετε ὁλόκληρη τὴν ἀλήθεια.
    Σᾶς παρακαλῶ νὰ δημοσιεύσετε τὴν παροῦσα ἐπιστολή μου. Τὰ συμβαίνοντα στὶς ἡμέρες μας
    στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο, τὸν εὐγενέστερο τομέα τῆς ζωῆς, εἶνε ἀνυπόφορα. Προκαλοῦν μὲ τὴν
    προκλητικότητά τους ὀργὴ καὶ ἀγανάκτησι τῶν συνειδητῶν χριστιανῶν στὸ ἔπακρο. Πολλοὶ «ἀντι -
    πρόσωποι» τοῦ Χριστοῦ καὶ «ἐκπρόσωποι» τῆς ᾿Εκκλησίας, ᾿Επίσκοποι, Μητροπολῖτες, ᾿Αρχιεπίσκοποι καὶ Πατριάρχες, γυμνῇ τῇ κεφαλῇ
    προβαίνουν σὲ δηλώσεις καὶ ἐνέργειες προδοτικὲς τῆς Πίστεως, καὶ προσβλητικὲς τῶν Πατέρων, τῶν
    προμάχων τῆς Πίστεως καὶ Ἁγίων τῆς ᾿Εκκλησίας. Φθάνουν μέχρι τοῦ σημείου νὰ ἔχουν ἁβρότατες σχέσεις μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ τοὺς
    ἀλλοθρήσκους, καὶ νὰ ὑβρίζουν καὶ νὰ διώκουν συνειδητοὺς χριστιανούς, μαχητὰς τῆς Πίστεως, κληρικοὺς καὶ λαϊκούς. ῾Ο πιστὸς λαός, πλήρης ὀργῆς καὶ ἀγανακτήσεως, ἀπαιτεῖ τὴν καθαίρεσι τῶν προδοτῶν τῆς Πίστεως, καὶ ὑβριστῶν
    τῶν Ἁγίων Πατέρων, καὶ διωκτῶν τῶν εὐσεβῶν. Κατασκανδαλισμένος καὶ καταοργισμένος χριστια -
    νὸς εἶπε: «Αὐτοὶ πρέπει νὰ ξυρισθοῦν μὲ στουρναρόπετρα». ᾿Αλλὰ ποιός νὰ τοὺς ξυρίσῃ; Ποιός νὰ τοὺς καθαιρέσῃ; Αὐτοὶ δυστυχῶς ἔχουν τὴ μεγαλύτερη ἐξουσία μέσα στὴν ᾿Εκκλησία καὶ κανεὶς ἀπ᾿ αὐτοὺς δὲν τιμωρεῖται. ᾿Αλλ᾿ ἂς μὴ
    στενοχωροῦνται οἱ πιστοὶ καθ᾿ ὑπερβολήν. ῾Υπάρχει καθαιρέτης, καὶ ἐξάπαντος θὰ τοὺς καθαιρέσῃ. Εἶνε ὁ θάνατος. Δόξα τῷ θανάτῳ,
    διότι θὰ καθαιρέσῃ τοὺς συγχρόνους ᾿Ιοῦδες. Καὶ ὑπὲρ τὸν θάνατον δόξα τῷ Θεῷ, ὁ ὁποῖος ᾠκονόμησε τὸν θάνατον, «ἵνα μὴ τὸ κακὸν ἀθάνατον γένηται». ῞Ολοι στὴν καρδιὰ καὶ στὴ ζωὴ ἔχουμε τὸ κακό, καὶ ὅλους ὁ Θεὸς διὰ τοῦ θανάτου μᾶς τιμωρεῖ. ᾿Αλλὰ περισσότερο τιμωρεῖ τοὺς προδότες τῆς Πίστεως, τοὺς ᾿Ιοῦδες. Μετὰ τὸ θάνατο τοὺς τιμωρεῖ καὶ μὲ τὸ δεύτερο θάνατο, τὴν παραπομπὴ «εἰς τὸν τόπον τὸν ἴδιον» (Πράξ. α´ 25), τὸν τόπο τὸν ἁρμόζοντα σ᾿ αὐτούς.
    Οἱ εὐαίσθητες ψυχὲς λυποῦνται καὶ αὐτὸν τὸν ᾿Ιούδα. Καὶ ὅπως λυποῦνται ἐκεῖνο τὸν ᾿Ιούδα, ἔτσι λυποῦνται καὶ τοὺς συγχρόνους ᾿Ιοῦδες, καὶ ἰδίως τοὺς Οἰκουμενιστάς, οἱ ὁποῖοι ἰσοπεδώνουν τὰ πάντα, δόγματα καὶ θρησκεῖες, χωρὶς ἐξαίρεσι. Εἰλικρινῶς τοὺς λυποῦνται οἱ πιστοὶ καὶ θέλουν τὴ σωτηρία τους. ᾿Αλλά, γιὰ νὰ σωθοῦν, πρέπει καὶ οἱ ἴδιοι νὰ λυπηθοῦν τοὺς ἑαυτούς των, καὶ νὰ μετανοήσουν, καὶ νὰ πράξουν ἔργα ἄξια τῆς μετανοίας.

    Εὐχαριστῶ γιὰ τὴ φιλοξενία
    Νικόλαος ᾿Ιω. Σωτηρόπουλος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. ΠΟΡΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΘΕΟΝ.

    Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Διονυσίου Τάτση.

    ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ οἱ ἄνθρωποι γιά ὅσα μεθοδεύουν οἱ πολιτικοί. Δέν τούς ἔχουν ἐμπιστοσύνη, γιατί ἔχουν διαπιστώσει ὅτι τούς λείπει τό ἦθος, τά ὁράματα γιά τήν πατρίδα καί ἡ σταθερότητα στίς ἀπόψεις τους. Οἱ σκέψεις καί οἱ πράξεις τῶν πολιτικῶν εἶναι σέ διαρκή ἐξέλιξη. Οἱ ἴδιοι στοχεύουν στή διατήρηση τῆς θέσης τους ἤ στήν ἀναβάθμισή τους, ὅταν βρίσκονται στήν ἀντιπολίτευση. Ὁ λαός ἔχει ἀπογοητευθεῖ πιά. Δέν ἀποδέχεται τίς ἐκκλήσεις καί διευκρινίσεις τους. Δυστυχῶς, δέν πρόκειται νά προοδεύσει ἡ πατρίδα. Δέν ὑπάρχει ἐλπίδα οἱ πολιτικοί νά γίνουν εὐσυνείδητοι καί νά βάζουν πρῶτα τό κοινό ὄφελος καί μετά τό προσωπικό. Κάτι παρόμοιο συμβαίνει καί μέ πολλούς κληρικούς, οἱ ὁποῖοι ἐνδιαφέρονται γιά τά συμφέροντά τους καί τήν προαγωγή τους.
    Μένουν ἀδιάφοροι γιά τήν πορεία τῆς Ἐκκλησίας. Εἶναι συμβιβασμένοι μέ τόν κόσμο. Δέν μπορεῖ νά τούς παρομοιάσει κανείς μέ βράχους, ὅπου σπᾶνε τά κύματα τῆς ἁμαρτίας. Ἐπιτυχέστερο εἶναι νά πεῖ κανείς ὅτι μοιάζουν μέ τά βότσαλα, πού συνεχῶς ἀνεβοκατεβαίνουν στήν ἀμμουδιά ἀπό τή διαρκή κίνηση τῶν κυμάτων, χωρίς νά προβάλλουν τήν παραμικρή ἀντίσταση. Τό ὀρθόδοξο ἦθος δέν εἶναι σέ ὅλους κοινό γνώρισμα. Ποιός λοιπόν θά ἐμπνεύσει τό λαό; Ποιός θά πεῖ μέ σαφήνεια
    στούς ἀνθρώπους τόν ἐπί γῆς προορισμό τους; Ποιός θά ἀνάψει τό φανό, ποιός θά ὑποδείξει ὅτι οἱ λαμπεροί κοσμικοί ἄνθρωποι δέν εἶναι δυνατό νά ἐμφανίζονται ὡς πρότυπα πρός μίμηση. Εἶναι
    δύσκολοι οἱ καιροί μας. Κοντεύει νά σβήσει τό πνευματικό φῶς, ἀκόμα καί στούς ἐκλεκτούς. Γι᾽ αὐτό εἶναι ἐπείγουσα ἀνάγκη νά γίνει κάποια κίνηση, κάποια ἀλλαγή. Νά δοῦμε τήν πορεία μας, νά
    θέσουμε σαφή προσανατολισμό καί προπαντός νά βεβαιωθοῦμε, ἄν μᾶς ἐνδιαφέρει καί μᾶς συγκινεῖ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Γιά ὅλα αὐτά βέβαια χρειάζεται παιδεία, ἡ ὁποία δέν ὑπάρχει. Πρό πολλῶν ἐτῶν τά πράγματα ἔχουν ἀνατραπεῖ στή χώρα μας καί οἱ ἄνθρωποι σύρονται πότε πρός τά ἐδῶ καί πότε πρός τά ἐκεῖ. Ἐχει χαθεῖ ἀκόμα καί ἡ παράδοση πού συγκρατοῦσε τούς ἀνθρώπους καί ἐμπόδιζε τά ἀνθελληνικά καί ἀντιχριστιανικά σχέδια τῶν μαρξιστῶν καί ἀθέων.
    Παλαιότερα ἔβλεπες τά μικρά παιδιά τοῦ δημοτικοῦ σχολείου καί βασιζόσουν ὅτι οἰ παπποῦδες τους θά τά ὁδηγήσουν στήν Ἐκκλησία καί θά τά βοηθήσουν νά ἀποκτήσουν καλές συνήθειες. Σήμερα καί οἱ παπποῦδες τῶν παιδιῶν εἶναι ἀδιάφοροι. Δέν ἔχουν οἱ ἴδιοι καμιά σχέση μέ τήν Ἐκκλησία καί δέν αἰσθάνονται τήν ἀνάγκη νά ἀναπληρώσουν τό κενό, πού μέ τή στάση τους δημιουργοῦν οἱ γονεῖς. Ἔτσι τά παιδιά μεγαλώνουν μακριά ἀπό τήν Ἐκκλησία. Ἀκολουθοῦν τήν τακτική καί τίς συνήθειες τῶν γονέων τους καί στίς περισσότερες περιπτώσεις γίνονται χειρότερα ἀπό αὐτούς. Καί μετά, ὅταν τά πράγματα φθάσουν στό ἀπροχώρητο, ἀρχίζουν οἱ ἀνησυχίες καί τά ἀδιέξοδα. Ἀλλά τότε, δυστυχῶς, εἶναι πολύ ἀργά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Αφού είσαι φιλομαθής, γίνε και φιλόπονος. Διότι μόνο η απλή γνώση, κάνει τον άνθρωπο να φουσκώνει από μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του.
    Όσιος Ησύχιος ο Πρεσβύτερος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή